Η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα (μέρος 2): Το σχέδιο Παπανδρέου, η Εθνική Τραγωδία, οι Λύσεις, ο Ελληνισμός.
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Οκτωβρίου 29, 2011
Ένας Αλέξης Τσίπρας όπως δεν τον έχετε ξαναδεί. Μία συνέντευξη σταθμός στο διαδίκτυο, όπου για πρώτη φορά ηγέτης μικρού κόμματος ξεδιπλώνει σχέδιο αντιμετώπισης χωρίς ιδεοληπτικά στεγανά, με αποτέλεσμα να εκπλήσσει. Θα την παραθέσουμε χωρίς κανένα σχόλιο και θα την κρίνουμε ολόκληρη μετά και το τρίτο μέρος.Μεταξύ άλλων αποκαλύπτει:
- Προσχεδιασμένη η υπαγωγή της χώρας υπό καθεστώς άρσης Εθνικής κυριαρχίας. Τα πέντε στοιχεία που το αποδεικνύουν.
- Παραμάγαζο το Μαξίμου! Όποιος επενδυτής θέλει να επενδύσει, πρέπει πρώτα να περάσει από εκεί!
- Προσχεδιασμένο έγκλημα η διακοπή προσέγγισης με την Ρωσία.
- Η Κύπρος είναι η δεύτερη πατρίδα του Ελληνισμού (!) Το πρόβλημα είναι η παράνομη εισβολή και κατοχή από την Τουρκία όπου έχουμε το διεθνές δίκαιο με το μέρος μας και το απεμπολούμε!
- Στην ενεργητική εξωτερική πολιτική Ερντογάν που επιχειρεί “περικύκλωση”, πρέπει να απαντήσουμε με το ίδιο νόμισμα!
- Απαιτείται ενδυνάμωση της εγχώριας βιομηχανίας όπλων, μίας από τις καλύτερες στην Ευρώπη. Καταστροφική η επιτροπεία στα υπουργεία σε τομείς άμυνας.
- Τραγική εξέλιξη του “κούρεμα”, υπάρχει λύση για την Ελλάδα με ιστορικό δεδικασμενο… Γερμανίας!
- Δεν έχω πρόβλημα με την επιχειρηματικότητα και το κέρδος. Με την αισχοκέρδεια και τους νταβατζήδες έχω, που υπηρετούμε εδώ και δεκαετίες!
Η κυβέρνηση έχει ήδη αποδεχθεί Άρση Εθνικής κυριαρχίας
Τα μέτρα αυτά που έρχονται είναι μέτρα μόνιμης λιτότητας, μόνιμης επιτροπείας, μόνιμης άρσης Εθνικής κυριαρχίας. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι οποίοι μας δημιούργησαν την χρήση χρέους, εσκεμμένα την διόγκωσαν, μας λένε ότι για να φτάσετε το 2020 τους στόχους πρέπει να περάσετε μία δεκαετία κοινωνικής εξαθλίωσης, ανεργίας, μιζέριας και υποτέλειας με μόνιμη επιτροπεία. Είναι μία εξέλιξη Εθνικής τραγωδίας που πρέπει να την αποτρέψουμε.
Η Σκόπιμη διόγκωση της κρίσης χρέους ήταν μέρος του σχεδίου. Βάσει “συμβολαίου” που συνάφθηκε προ εκλογών, η υπαγωγή στο ΔΝΤ!
Γίναμε Ζητιάνοι και επαίτες με επιτρόπους στα υπουργεία και πρωθυπουργό Ράιχενμπαχ
Οδεύουμε ολοταχώς προς ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ που πρέπει να την αποτρέψουμε
Δεν υπάρχει κάποιος άνθρωπος που να μην καταλαβαίνει είναι ότι η κατάσταση είναι η χειρότερη στην μεταπολεμική Ελλάδα.
Ευρώ ή Δραχμή;
Ερώτηση: Υπήρχε σχέδιο;
Θα μπορούσα να πω απλά ότι το αποτέλεσμα μετράει. Είπα στην βουλή, στον κύριο Παπανδρέου ότι πρέπει να είστε είτε παραδομένοι είτε συνένοχοι. Από τον επιθετικό τρόπο όμως που αντιμετωπίζετε τις εξελίξεις, Εμένα όμως δεν μου φαίνεστε παραδομένοι. Η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι συνένοχοι. Η κυβέρνηση Παπανδρέου ανέλαβε εν πλήρη επίγνωση μία εργολαβία κατεδάφισης. Υπήρχε σχέδιο πριν τις εκλογές. Έδωσε αντιπαροχή την χώρα σε υπερατλαντικά κέντρα και στην παγκόσμια Ελίτ: Από το ΔΝΤ μέχρι την Μέρκελ και τις Γαλλογερμανικές τράπεζες. Δεν είναι μονάχα ζήτημα αξιοπρέπειας και εθνικής ταπείνωσης, αλλά και στην καθημερινότητα:
Το κούρεμα που ετοιμάζουν είναι στην ουσία κούρεμα σε εισόδημα και συντάξεις. Ανεργία, εγκατάλειψη της χώρας από τις ενεργές δυνάμεις δημιουργίας… Αυτοί που θα γινόντουσαν πρωτοπορεία.
Ζούμε ημέρες του ’60 με την διαφορά ότι τώρα χάνουμε όλα τα λαμπρά μυαλά, όλους τους νέους επιστήμονες. Ζούμε μία πνευματική γενοκτονία, μία λοβοτομή της χώρας.
Το σχέδιο έχει δύο σκέλη. Ο Παπανδρέου παρέδωσε όχι μόνο την Εθνική οικονομία αλλά και την εθνική κυριαρχία, των εθνικών συμφερόντων σε ξένα κέντρα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και είναι κάτι που δεν αναφέρεται εκτενώς. Η χώρα παραδίδεται σε έναν άξονα ΗΠΑ – Ισραήλ – Σαουδική Αραβία – Κατάρ.
Το ανήκομεν εις την δύση του Κωνσταντίνου Καραμανλή ωχριά εμπρός στον Γιώργο Παπανδρέου που κυριολεκτικά παρέδωσε την χώρα στην Δύση…
Όχι μόνο δεν κερδίζουμε κατι αλλά κινδυνεύουμε να εμπλακούμε σε μεγάλες περιπέτειες. Μπορεί να λέμε ότι «ο εχθρός του εχθρού είναι φίλος» αλλά εμείς εγκαταλείπουμε το μεγαλύτερο εργαλείο που έχουμε, αυτό του διεθνούς δικαίου.
Κύπρος: Αφήνουμε τον Ερντογάν να το παίζει υπερασπιστής του δικαίου την στιγμή που η Τουρκία έχει επιβάλλει στυγνή στρατιωτική κατοχή στην Κύπρο μετά από στρατιωτική εισβολή. Αντί να χρησιμοποιήσουμε το διεθνές δίκαιο το απεμπολούμε. Όποια χώρα αναζητά προστάτες, «νταβατζήδες» θα έλεγα και αδυνατεί να στηριχθεί στα δικά της πόδια, αντιμετωπίζεται από τις άλλες χώρες όχι μόνο ως «υπό έκδοση» αλλά κυρίως ως μία χώρα με έλλειμμα ηθικής με «εκδιδόμενη» διεθνή πολιτική. Όχι στον άξονα με το Ισραήλ. Η συμπόρευση με το Ισραήλ είναι καιροσκοπική και ενέχει μεγάλους κινδύνους. Η Τουρκία με το Ισραήλ είναι παραδοσιακά σύμμαχοι και δεν αποκλείεται αύριο να τα ξαναβρουν κάτω από το κοινό συμφέρον. Αντίθετα, εάν εμείς διαρρήξουμε τις σχέσεις μας με τον Αραβικό κόσμο, οι συνέπειες θα είναι μη αναστρέψιμες. Πρέπει να έχουμε ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική χωρίς νταβατζήδες. Γιατί απλούστατα δεν είναι λίγες οι φορές που οι νταβατζήδες τα βρήκαν μεταξύ τους και την πλήρωσαν οι «προστατευόμενοι». Τότε οι συνέπειες από την Ελλάδα θα είναι τεράστιες και αν αυτό συνοδευτεί με απώλειες γεωστρατηγικής σημασίας τότε θα μιλάμε για μία γενικευμένη Εθνική τραγωδία.
Ερώτηση: Βλέπεις θερμό επεισόδιο άμεσα με την Τουρκία;
Η Τουρκία ασκεί ενεργητική εξωτερική πολιτική. Σε αυτόν τον τομέα έγκειται η προσέγγιση με Σκόπια και Αλβανία. Ναι, ενέχει πολλούς κινδύνους αυτή η τακτική, δεν θα την αναστρέψουμε όμως προσφεύγοντας σε ποικίλους προστάτες. Στην ενεργητική εξωτερική πολιτική του Ερντογάν πρέπει να απαντήσουμε αντίστοιχα με ενεργητική πολιτική. Να απευθυνθούμε στους παραδοσιακούς μας συμμάχους και όχι στους εχθρούς τους. Να δραστηριοποιήσουμε πάλι τον γεωστρατηγικό μας ρόλο ως γέφυρα τριών πολιτισμών. Σε έναν κόσμο με τέτοιες απειλές, ασύμμετρες ενδεχομένως, το να ψάχνεις προστάτες στους ισχυρούς, είναι άτοπο. Ειδικά όταν αυτοί οι ισχυροί φθίνουν. Στο τέλος θα μείνουμε απομονωμένοι από εχθρούς και φίλους όπως κάθε κράτος που καιροσκοπεί στην εξωτερική του πολιτική. Οδεύουμε ολοταχώς προς Γεωπολιτική τραγωδία και πρέπει να δράσουμε ανάλογα.
Εμείς συνεχίζουμε να στηριζόμαστε σε δυνάμεις που φθίνουν. Εδώ υπάρχουν αναδυόμενες δυνάμεις όπως η Ρωσία. Με την οποία έχουμε παραδοσιακούς δεσμούς. Είναι αδιανόητο να της γυρνούμε την πλάτη. Είναι και αυτό μέρος του σχεδίου που εφαρμόζει ο Γιώργος Παπανδρέου. Φάνηκε όταν κατά την προεκλογική του ομιλία του στην Αλεξανδρούπολη καταφέρθηκε εναντίον του αγωγού, συμφωνία με μεγάλη γεωστρατηγική συμμαχία. Ναι, με την Ρωσία θα έπρεπε να έχουμε πολύ στενές σχέσεις. Στην ενέργεια, στον τουρισμό, στον πολιτισμό. Είναι δυνατόν να πηγαίνει ο πρωθυπουργός στον Πούτιν, ο τελευταίος να του προτείνει σχέδιο χρηματοδότησης που θα γλίτωνε την χώρα από την μέγγενη του ΔΝΤ και ο Παπανδρέου να του μιλά για «πράσινη ανάπτυξη» και πράσινα άλογα; Εδώ μιλάμε για πρωτοφανείς καταστάσεις, που πλέον ουδείς δύναται να αμφισβητήσει. Μιλάμε ότι οι σχέσεις μας με την Ρωσία είναι οι χειρότερες τα τελευταία πενήντα χρόνια και αυτό είναι αποκλειστικό «επίτευγμα» της κυβέρνησης. Αυτό είναι αδιανόητο. Και για όσους επιμένουν να λένε ότι «αυτά δεν γίνονται»,
Εγώ θα σας πω ότι πλέον, δεν μιλάμε για «υποθέσεις εργασίας», όταν έχουμε το παράδειγμα της Κύπρου. Να μην λησμονούμε και την ΑΟΖ που και εκεί η Κυπριακή κυβέρνηση κάνει το καλύτερο δυνατό και για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, δίνοντας μαθήματα ανεξάρτητης και αποτελεσματικής πολιτικής. Θα μπορούσε κάποιος και εκεί να κατηγορήσει την κυβέρνηση για μονομέρεια με το Ισραήλ, όμως συγχρόνως η Κυπριακή κυβέρνηση έκλεισε συμφωνία χρηματοδότησης από την Ρωσία, με πολύ καλύτερους όρους, γλιτώνοντας έτσι την οικονομική κατοχή. Μην νομίζετε ότι τα 2,5 δις είναι «λίγα», αφού για την Κύπρο αποτελούν το 25% του ΑΕΠ! Θα ήταν τραγικό και η δεύτερη πατρίδα του Ελληνισμού να παραδινόταν στο Διεθνές νομισματικό ταμείο. Απέδειξε λοιπόν ότι υπάρχει άλλος δρόμος και είναι ανοιχτός.
Ερώτηση: Διεθνή Οικονομικό έλεγχο είχαμε το 1894, που ως γνωστών οδήγησε στην τραγωδία του 1897 με πρόσχημα την “μείωση στρατιωτικών δαπανών”. Υπάρχει παρόμοιος κίνδυνος σήμερα λόγω των επιτρόπων του νέου “Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου” σε νευραλγικά για την άμυνα υπουργεία;
Ναι, η άμυνα της χώρας κινδυνεύει από την παρουσία επιτρόπων στα υπουργεία. Δηλαδή εάν ο επίτροπος θεωρήσει ότι δεν είναι συμφέρουσα η οποιαδήποτε αμυντική διαδικασία, θα την καταργούμε; Μπορεί δηλαδή ο επίτροπος να απαγορεύσει στα αεροπλάναν να σηκώνονται εάν το κρίνει «ασύμφορο». Οφείλουμε να θυμηθούμε τον «Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο» του 1894 και πως κατέληξε. Θα σας πω όμως συγκεκριμένα παραδείγματα, όπως αυτό της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας. Ναι, αυτής παραγωγικής μηχανής του δημοσίου, που η κυβέρνηση θεωρεί ότι «δεν υπάρχει». Όχι, δεν εξιδανικεύω την λειτουργία του δημοσίου, υπάρχουν και εκεί μεγάλα προβλήματα αλλά συγκεκριμένα η ΕΑΒ είναι μία από τις σημαντικότερες αεροπορικές βιομηχανίες στην Ευρώπη, όχι μονάχα στα Βαλκάνια. Φτιάχνουμε εμείς την άτρακτο του C-130 και που πουλάμε στην Lockheed Martin, τα σημαντικότερα κομμάτια του F-16 γιατί κατασκευάζονται μόνο στην Ελλάδα. Έχουμε μια υψηλή τεχνογνωσία και εξειδίκευση. Η ΕΑΒ είναι μια βιομηχανία που αποδεικνύει ότι το Δημόσιο, δεν είναι παντού το ίδιο.
Όταν λοιπόν δεν αφήνεις την ΕΑΒ έξω από αυτή τη λαίλαπα κι αυτή τη στιγμή η ΕΑΒ δεν μπορεί να πάει να κλείσει συμβόλαια σε δημοπρασίες του ΝΑΤΟ, διότι δεν υπάρχει ελληνική τράπεζα που μπορεί να δώσει εγγύηση, διότι ήδη έχουν χρεοκοπήσει οι ελληνικές τράπεζες και καμία ευρωπαική τράπεζα δεν αναλαμβάνει αυτή την ευθύνη. Και επειδή δεν μπορούν να βγάλουν μια εγγυητική των 50.000 ευρώ χάνουν δουλειές εκατομμυρίων ευρώ.
Κι όχι μονάχα αυτό. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτά τα στελέχη που έχουν μια μοναδική εξειδίκευση και εμπειρία, μετά από 20 χρόνια εργασίας, εργάζονται με αφοσίωση στη πατρίδα διότι ξέρουν πως αν δεν δουλέψει η ΕΒΟ, δεν θα μπορούν να πετάξουν τα αεροπλάνα για αναχαιτίσεις στο Αιγαίο. Έρχεσαι λοιπόν σ αυτούς και τους λες ότι ο μισθός σου από τις 2000 θα πάει στα 800 ευρώ ενώ (σε άλλες αντίστοιχες εταιρείες παίρνουν 4000 ευρώ) και θα βγείτε και στην εφεδρεία. Ε, αυτό είναι εγκληματικό…
Υπό καθεστώς Φόβου βρίσκεται ο πρωθυπουργός. Ένας άνθρωπος που είναι καθαρός με την συνείδηση του όμως δεν επιτρέπεται να “φοβάται”.
Όταν μίλησα με τον πρωθυπουργό, ήταν ανοιχτές οι πόρτες και ακουγόταν η βουή του κόσμου. Σίγουρα το ένιωθε και φαινόταν άλλωστε αφού η εικόνα του ήταν θλιβερή. Από αυτή την συνάντηση λοιπόν όπως και από την τηλεφωνική συνομιλία που είχα με τον Βενιζέλο, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι μοναδικός τους στόχος είναι να πιέσουν τον Σαμαρά για συγκυβέρνηση. Εάν ο Σαμαράς κάνει το λάθος να το δεχτεί, θα είναι η πολιτική του αυτοκτονία. Καλύτερα να ανέβει στην ταράτσα και να πηδήσει, παρά να δεχτεί να συμμετέχει, όποια ανταλλάγματα και αν του δώσουν. Εάν λοιπόν δεν το καταφέρουν αυτό, θα επιμείνουν στους 180 ψήφους, προσδοκώντας να διασπάσουν την ΚΟ της Νέας Δημοκρατίας, να αναζητήσουν δηλαδή «συμμαχία προθύμων» ώστε να προχωρήσουν. Εάν δεν το καταφέρουν και δεν συγκεντρώσουν τον επιθυμητό αριθμό, τότε ναι, θα προχωρήσουν σε εκλογές. Αρχηγός όμως δεν θα είναι ο Παπανδρέου αλλά ο Βενιζέλος. Το ΠΑΣΟΚ στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα πάει με τον Βενιζέλο αρχηγό. Αυτή είναι η εκτίμηση μου.
Υπάρχει όμως και μία φοβία για τις εκλογές. Παρακολουθούσα κάποιους μνημονιακούς βουλευτές που εβγαιναν στον Πρετεντέρη και αποκαλούσαν τις εκλογές «πειραματισμό»! Δηλαδή η λαϊκή ετυμηγορία είναι «πείραμα»! Έχουν χάσει κάθε έννοια δημοκρατικότητας. Είναι ένα καθεστώς που καταρρέει. Όχι μόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλά στην δομή της εξουσίας. Το καθεστώς είναι η τραπεζική, η πολιτική και η μηντιακή εξουσία. Το ότι ο Μπόμπολας και ο Ψυχάρης πήγαν πρώτοι στο Μαξίμου έχει ισχυρό συμβολισμό. Μίλησε πρώτα με αυτούς που ασκούν την πραγματική εξουσία και μετά με τους πολιτικούς.
Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν 3 κέντρα εξουσίας στη χώρα. Το ένα κέντρο εξουσίας είναι η κυβέρνηση Παπανδρέου, το πιο αδύναμο ίσως. Το άλλο κέντρο εξουσίας είναι η διαπλοκή και το τρίτο είναι οι τράπεζες. Και υπάρχει ένας διαγωνισμός, ποιο θα καταρρεύσει πρώτο.
Πρώτα φαίνεται ότι θα καταρρεύσουν οι τράπεζες και μετά η κυβέρνηση, αν και το πιο λογικό θα ήταν να έχει καταρρεύσει πρώτα η κυβέρνηση. Η διαπλοκή όμως δεν καταρρέει με τίποτα. Είναι ακλόνητη. Και ξέρετε τι αλαζονεία δημιουργεί σ αυτούς τους ανθρώπους αυτή η αίσθηση; Επί 20τόσα χρόνια αλλάζουν πρωθυπουργούς, αλλάζουν υπουργούς, είναι οι ίδιοι άνθρωποι εκεί όμως και κουνάνε το δάχτυλο…
Εγώ ανάγκασα τον Βενιζέλο να βγάλει άλλωστε την επιστολή που αποκαλύφθηκε ότι το άρθρο 37 δεν ήταν απαίτηση της Τρόικας αλλά των ντόπιων βαρώνων. Είπαν ψέμματα και αποκαλύφθηκαν.
Οι συνεργάτες των Τροϊκανών.
Τεράστιο μερίδιο ευθύνης έχουν οι «ντόπιοι συνεργάτες της Τρόικας» και όχι τόσο η Τρόικα που δεν ήταν άλλωστε και σχετική με τα Ελληνικά πράγματα. Εγώ λοιπόν θα μιλήσω συγκεκριμένα, με τον κίνδυνο να υποστώ πολιτικές επιθέσεις γι’ αυτά που θα πω. Οι ντόπιοι συνεργάτες της Τρόικας έπαιξαν πολύ σκοτεινό ρόλο και θα πρέπει να αναζητηθούν. Που;
Στην Τράπεζα της Ελλάδας. Η αδιαφάνεια σε όλο της το μεγαλείο αφού δεν γνωρίζουμε καν τους μετόχους. Εκεί παίχτηκε και το απαράδεκτο κερδοσκοπικό παιχνίδι με το Τ3 – Τ10, προπομπό των όσων θα ακολουθούσαν.
Δεύτερον, πρέπει να αναζητηθούν στους συμβούλους, κρυφούς και φανερούς, του ΣΕΒ. Κάποιοι καθηγητές, κάποιοι Ακαδημαϊκοί, είχα κάνει μάλιστα και μία αναφορά στον ΙΟΒΕ και τον κύριο Στουρνάρα που ενόχλησε. Τους οποίους φωτογράφισα στην βουλή ως συνεργάτες της Τρόικας αλλά ακόμα δεν το έχουν διαψεύσει.
Τρίτον, ας ψάξουν να τους βρουν και στα μεγάλα δικηγορικά γραφεία που συνεργάζονται.
Άλλωστε εγώ την κριτική μου την κάνω δημόσια πάνω στις δημόσιες τους ανακοινώσεις. Οι ίδιοι παραδέχονται ότι μιλούν με την Τρόικα. Το θέμα μου λοιπόν είναι να μας αποκαλύψουν και τι λένε. Εκεί είναι το ζητούμενο. Η Τρόικα δεν είναι πλέον κάποιος συμβουλευτικός μηχανισμός αλλά συγκυβερνά. Άρα είναι υποχρεωμένοι να αποκαλύψουν το περιεχόμενο των συνομιλιών τους, ειδικά στους πολιτικούς αρχηγούς. Ακόμα ξέρετε, έχουμε δημοκρατία, εκτός και εάν αυτή έχει επίσης καταργηθεί σε κάποιες τέτοιες συναντήσεις.
Αυτές οι συμπεριφορές όμως ξέρετε φανερώνουν και Φόβο. Ναι, αυτός ο φόβος είναι πλέον φανερός και τον διαπίστωσα και στην συνάντηση μου με τον πρωθυπουργό όταν τα πρώτα του λόγια ήταν «Εγώ δεν είμαι δοσίλογος και σταμάτα να μιλάς για Γουδή»! Πριν προλάβω καλά καλά να καθίσω και βέβαια να μιλήσω. Οπότε του απαντώ ότι εγώ δεν πρόλαβα βέβαια να τον χαρακτηρίσω «δοσίλογο» ή οτιδήποτε άλλο, αλλά ούτε έχω αναφέρει για Γουδή. «Άλλοι κύριε πρωθυπουργέ άνοιξαν την κουβέντα για το Γουδή. Δικοί σας, όπως ο κυριος Κακλαμάνης που το είχε πει πρώτος και το διέψευσε, ο κύριος Λοβέρδος ή ο κύριος Καρατζαφέρης που τον έχετε προνομιακό συνομιλητή»! Εγώ βέβαια του έχω πει ότι εάν προχωρήσει στο σχέδιο «Εύρηκα», την εκχώρηση δηλαδή της Εθνικής περιουσίας σε μία εταιρεία στο Λουξεμβούργο για να την διαχειριστεί, τότε αυτό ισοδυναμεί με Εθνική προδοσία. Εάν δεν είναι Εθνική προδοσία τότε τι είναι; Ερώτημα έθεσα.
Αυτό όμως είναι που με παρακίνησε εκείνο το βράδυ να μιλήσω για «ομερτά». Γιατί ανοίγεις το θέμα «Γουδή» χωρίς να το αναφέρω; Σε ενοχλεί «αισθητικά» ή μήπως σε φοβίζει; Και αφού είσαι «καθαρός» όπως λες, γιατί φοβάσαι; Εγώ λοιπόν έχω καταλήξει πως όλη αυτή η αλληλουχία των γεγονότων δεν οφείλεται σε συγκυρία. Εδώ είναι ξεκάθαρο ότι υπήρξε σχεδιασμός. Και αν το θέλετε, εγώ δεν θα κάνω δίκη προθέσεων, δεν είμαι δικαστής για να πω ότι ήταν προδοτικός για την χώρα σχεδιασμός, τα αποτελέσματα όμως είναι εγκληματικά! Και είναι πλέον πρόδηλο ότι αυτός ο σχεδιασμός έγινε ερήμην του Ελληνικού λαού, έγινε μέσα σε κλειστά γραφεία και μυστικές συναντήσεις και ανακοινώθηκε στον λαό εκ των υστέρων.
Ποιος είναι αυτός ο σχεδιασμός;
Πρώτον: Με τον κύριο Στρως Καν είχαν συμφωνήσει την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ πολύ πιο πριν. Όταν λοιπόν καλούσε τους πολιτικούς αρχηγούς υπό τον πρόεδρο της δημοκρατίας, μας το απέκρυψε, δεν μας είπε κουβέντα. Παρά μας μιλούσε για το πρόβλημα της «διαφθοράς»! Ποια διαφθορά; Όχι βέβαια την διαπλοκή της πολιτικής με την επιχειρηματική και την μηντιακή εξουσία αλλά για την μικροδιαφθορά εντοπιζοντας την στον διεφθαρμένο δημόσιο υπάλληλο. Όχι πως εκεί δεν υπάρχει πρόβλημα και βέβαια υπάρχει αλλά δεν ξεκινάς από εκεί, ξεκινάς από το κεφάλι. Τότε λοιπόν του έβαλα το θέμα ότι τα μεγάλα κανάλια δεν έχουν άδεια και έκανε ότι δεν άκουσε. Τον ρόλο των μεγάλων καναλιών άλλωστε τον είδαμε περίτρανα πριν το μνημόνιο.
Δεύτερον: Γυρνάς και λες δεξιά και αριστερά σε όλον τον πλανήτη ότι η χώρα είναι Τιτανικός, ενώ ήθελες να δανειστείς! Μαθαίνουμε λοιπόν εκ των υστέρων ότι τοποθετούσε σε δύο κομβικής σημασίας οργανισμούς, τον οργανισμό διαχείρισης δημοσίου χρέους και την Εθνική στατιστική υπηρεσία δύο ανθρώπους, ο ένας της Goldman Sachs και ο άλλος του Διεθνούς νομισματικού ταμείου! Είναι συγκυρίες όλα αυτά;
Η υποτιμητική κερδοσκοπία στην ΤτΕ έπαιζε για μέρες. Ο υπάλληλος του ΔΝΤ αποφάσισε ερήμην του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ να αυξήσει κατά 2 μονάδες το έλλειμμα, προκειμένου η Ελλάδα να είναι η πρώτη ελλειμματική χώρα στην Ευρωζώνη και να υποστεί αυτό που υπέστει. Συγκυρία;
Τρίτον: Έρχεται στην βουλη το μνημόνιο. Οι περισσότεροι βουλευτές που το ψήφισαν, δεν ήξεραν καν τι ψήφισαν! Δεν το είχαν διαβάσει! Την επόμενη μέρα λοιπόν είχαμε το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα με τον Παπακωνσταντίνου να παίρνει δικαιώματα υπογραφής συμβάσεων ερήμην του κοινοβουλίου. Συγκυρία και αυτό;
Τέταρτον και κυριότερο: Ακόμα δεν έχουν φέρει στην βουλή προς ψήφιση την δανειακή σύμβαση και δεν μιλά κανείς γι’ αυτό! Μα εκεί είναι όλες οι δεσμεύσεις, εκεί υπάρχει η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας! Και όλοι σιωπούν Ε, λοιπόν εάν αυτό δεν είναι «ομερτά», τότε τι είναι; Και δεν έχει βγει ούτε ένας από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που ψηφίζουν να ρωτήσει: «Βρε παιδιά, που είναι η δανειακή σύμβαση; Τι ψηφίζουμε;». Συγκυρία και αυτό;
Πέμπτον: Οι επιστολές. Τις ζήτησα επανειλημμένα για να δούμε σε τι έχουν δεσμευθεί. Δεν κοινοποιήθηκαν.
Έκτον: Οι «απόρρητες δαπάνες». Την στιγμή που όλοι περικόπτουν, έχουμε 300% αύξηση στις απόρρητες δαπάνες! Με ανυπόγραφες εντολές, όλα σε συγκεκριμένες περιόδους! Όλα συμπτωματικά πριν από τις κρίσιμες αποφάσεις! Μα τι γίνεται, 80 εκ. Ευρώ σε περίοδο κρίσης και περικοπών με απανωτές ανυπόγραφες εντολές σε κρίσιμες για την κυβέρνηση συγκυρίες; Εγώ δεν θα ρωτήσω που πάνε αυτά τα λεφτά γιατί είναι απόρρητα. Μα πήγαν όντως σε Εθνικές ανάγκες; Γιατί εγώ καταλήγω σε ένα συμπέρασμα: Ότι εμείς αγοράσαμε πολύ ακριβά τον Στρως Καν και οι άλλοι πολύ φτηνά την καμαριέρα! Εγώ όμως έχω καταθέσει αυτά τα χαρτιά στην επιτροπή θεσμών και διαφάνειας. Και απαιτείται εξήγηση.
Υπόθεση Λαυρεντιάδη: Είχα κοντραριστεί σκληρά τον καλοκαίρι με τον υπουργό λέγοντας του ότι μπορεί να αγοράσει την τράπεζα του Λαυρεντιάδη για 1 Ευρώ, γιατί τόσο είναι η αξία της. Εδώ λοιπόν έχουμε αποδεδειγμένα υπόθεση υπεξαίρεσης, υπάρχει όμως και κάτι άλλο: Που έδωσε τα δάνεια ο κύριος Λαυρεντιάδης; Ποιοι τα πήραν, ποιες επιχειρήσεις; Που είναι τώρα αυτά τα λεφτά; Είναι δυνατόν να μην έχει ασκηθεί δίωξη στον κύριο Λαυρεντιάδη; Μάλλον έχουν άλλη αντιμετώπιση οι φίλοι της κυβέρνησης και της πολιτικής εξουσίας από τους απλούς πολίτες που για πολύ λιγότερα καταλήγουν στην φυλακή.
Περιμένω λοιπόν να δω από τον δικαστικό κλάδο κάποιες πρωτοβουλίες διότι υπάρχουν έντιμοι δικαστές και σύντομα θα έχουμε εξελίξεις. Η παρέμβαση του προέδρου του Εφετείου στο Αγρίνιο, ο κύριος Πεπόνης που αρνήθηκε να βάλει την υπόθεση της Proton Bank στο αρχείο.
Έγκλημα το κούρεμα, υπάρχει διαφορετική λύση με ιστορικό δεδικασμένο.
Όταν ξεκίνησε η περιπέτεια το χρέος ήταν στο 110 – 120% του ΑΕΠ. Η διόγκωση του έγινε τα τελευταία δύο χρόνια με την υπαγωγή στο ΔΝΤ. Αυτό εκτίναξε το χρέος, σε ενυπόθηκα μάλιστα δάνεια σε αντίθεση με το χρέος που προϋπήρχε. Οπότε και το κούρεμα να γίνει, οι τράπεζες θα ζητήσουν πολύ μεγαλύτερα επιτόκια. Η απώλεια λοιπόν διαπραγμάτευσης που γίνεται μάλιστα ερήμην της Ελλάδας, θα οδηγήσει την διόγκωση του χρέους στις τάξεις του 170%. Ακόμα και να μειωθούν τα τοκοχρεωλύσια δεν θα πέσουν κάτω από τα 15 δις ετησίως. Μπορεί μία οικονομία που βρίσκεται επί 4 χρονιές σε ύφεση (μόνο στην κατοχή είχαμε τέτοια περίοδο ύφεσης) να πληρώνει τέτοια ποσά;Έγκλημα το κούρεμα, υπάρχει διαφορετική λύση με ιστορικό δεδικασμένο.
Η μόνη λύση λοιπόν είναι η ανάπτυξη. Είναι μονόδρομος. Αφού η λύση που θα φέρετε θα είναι περιορισμένη στο σύνολο του χρέους. Και δεν με νοιάζει για τις τράπεζες αυτές καθ’ αυτές, αλλά για την πιστωτική ασφυξία που θα προκληθεί. Όπου δεν θα μπορεί να χρηματοδοτείται η επιχείρηση ούτε με ένα χιλιάρικο, άρα ξεχνάμε την όποια σκέψη για ανάπτυξη. Εκεί όμως που στρέφω το ενδιαφέρον μου, είναι τα ασφαλιστικά ταμεία που δεν θα είναι σε θέση ούτε να καταβάλλον τις συντάξεις. Αυτό θα επιτείνει την ύφεση, θα είναι αφορμή για νέα, σκληρότερα μέτρα που θα μετατρέψουν την κοινωνία σε πραγματική κόλαση. Τους προειδοποίησα άλλωστε ότι η λύση που θα υπογράψετε θα είναι καταστροφική. Όχι μόνο για την χώρα αλλά και για ολόκληρη την Ευρωζώνη. Ακόμα και αν περάσει από τα Ευρωπαϊκά κοινοβούλια, θα προκαλέσει μεγάλες αναταράξεις που θα απειλήσουν το ίδιο το Ευρώ.
Η μόνη λύση λοιπόν είναι η ανάπτυξη. Προτείνετε λοιπόν ένα μορατόριουμ, ένα πάγωμα πληρωμής δανείων και τόκων μέχρι να επανέλθει η χώρα στην ανάπτυξη και μετά να ξεκινήσουν οι πληρωμές. Είναι μονόδρομος αυτή η λύση και πρέπει να την απαιτήσουν αφού και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι η συνταγή απέτυχε. Πρέπει λοιπόν να τεθούν όλοι προ των ευθυνών τους και οι κυβερνήσεις και οι τραπεζίτες ώστε να επιτευχθεί το «πάγωμα». Ξέρετε τι μου απάντησαν; Ότι αυτό δεν γίνεται γιατί θα είναι πιστωτικό γεγονός!! Ποιο; Το εθελοντικό μορατόριουμ! Δεν θα είναι δηλαδή πιστωτικό γεγονός ένα κούρεμα της τάξης του 60% και θα είναι το μορατόριουμ… Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι δεν διαπραγματεύονται καν. Παρακολουθούν απαθείς και περιμένουν την λύση.
Το μεταπολεμικό «κούρεμα» της Γερμανίας αποτελεί ένα ιστορικό δεδομένο. Μετά τον πόλεμο λοιπόν, το 1953 η Γερμανία είχε ένα τεράστιο χρέος το οποίο δεν μπορούσε να αποπληρώσει. Τι έγινε; 22 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα (!) δέχτηκε εθελοντικά μείωση χρέους κατά 50% και αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης! Δηλαδή εάν η χώρα είναι σε ύφεση δεν πληρώνει. Εάν είναι σε ανάπτυξη, θα πληρώνει. Οι Έλληνες λοιπόν βοήθησαν την Γερμανία για να ανακάμψει χαρίζοντας της το 50% του χρέους, όχι με μνημόνια επιτροπείες κλπ αλλά χωρίς κανένα αντάλλαγμα!
Στις συναντήσεις μου λοιπόν με την Γερμανική Αριστερά αποδέχτηκαν το επιχείρημα και μάλιστα ενημέρωσαν την Μέρκελ θέτοντας επί τάπητος την αδικία με γνώμονα το 1953. «Δεν έχει νόημα να πληρώνει ο Γερμανός φορολογούμενος τους Γερμανούς τραπεζίτες, γιατί αυτό στην ουσία γίνεται».
Ο Σημίτης έκανε καταστροφική πολιτική. Στην ουσία εκεί εκτινάχθηκε το χρέος διότι όταν έχεις ανάπτυξη αλλά το χρέος επί του ΑΕΠ αντί να μειωθεί παραμένει σταθερό, πρακτικά αυξάνεται. Εκεί πρέπει να ψάξουμε την δεύτερη αιτία αύξησης του χρέους πέραν της τελευταίας διετίας αφού δεν επιτρέπεται μετά από τόσα χρόνια συνεχούς «ανάπτυξης» το χρέος πρακτικά να αυξάνεται. Που πήγαν αυτά τα χρήματα;
Πολιτική και λύσεις. Ευρώ και Γερμανία:Δεν έχω ψευδαίσθηση ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις. Δεν παριστάνω τον μεσσία, χορτάσαμε από μεσσίες. Είμαστε σε ένα καζάνι που βράζει και θέλει αγώνα για να βγούμε. Πρέπει να επιδιώξουμε όμως λύση αξιοπρέπειας. Δεν επιτρέπεται η λύσεις που ακολουθούμε να βάζουν στην ουσία τα παιδιά μας σκλάβους στο σκλαβοπάζαρο, διεθνές και Ευρωπαϊκό. Για να γίνω σαφής: Ή θα μείνουμε στον δρόμο της υποτέλειας, οικονομικής, κοινωνικής αλλά και γεωστρατηγικής (μην το ξεχνάμε αυτό) ή θα αντισταθούμε. Πως; Αυτή την στιγμή έχουμε ένα υπερόπλο στα χέρια μας. Είμαστε χώρα της Ευρωζώνης. Ένας κρίκος της αλυσίδας. Εάν σπάσει αυτός ο κρίκος, σπάει όλη η αλυσίδα. Και το σπάσιμο της Ευρωζώνης, το σπάσιμο του Ευρώ θα αποτελέσει μία αρνητική εξέλιξη κυρίως για την Γερμανία. Χρειάζεται λοιπόν η δόμηση μίας ευρύτερης συμμαχίας εντός ευρωζώνης κυρίως με τις χώρες του νότου που αντιμετωπίζουν παρόμοια κατάσταση ώστε η δράση να γίνει συντεταγμένα. Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση δρα ως εντολοδόχος της Μέρκελ. Έφτασαν στο σημείο να απειλήσουν ότι «εάν δεν ψηφίσετε, δεν θα πάμε στην διαπραγμάτευση»! Μα αυτό ακριβώς έπρεπε να κάνουν! Και που πήγαν, τι κατάφεραν;
Αυτό λοιπόν που είπε ο Βενιζέλος ως απειλή, ήταν στην πραγματικότητα η λύση! Εάν δεν πήγαιναν τι θα γινόταν; Θα έπαιρνε η Μέρκελ τηλέφωνο και θα τους ζητούσε να κάτσουν μαζί στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Το λέω αυτό με πλήρη συνείδηση διότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι το πρόβλημα. Το χρέος μας είναι λιγότερο από το 3% της Ευρωζώνης. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η Ιταλία που έρχεται. Το χρέος της Ελλάδας ολόκληρο, είναι οι δανειακές υποχρεώσεις της Ιταλίας για ένα εξάμηνο!
Ευρώ – Δραχμή.
Θεωρώ ότι η αντιπαράθεση αυτή είναι πραγματικά χωρίς νόημα. Σκοπός του νομίσματος είναι η εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών και η υγιείς ανάπτυξη της οικονομίας. Εάν με ρωτούσες «Ήταν σωστό που μπήκαμε στο Ευρώ»; Θα σου απαντούσα πως «Εκχωρήσαμε πάρα πολλά για να μπούμε και λάβαμε εντέλει πολύ λίγα». Τώρα όμως στην ερώτηση για το εάν πρέπει να βγούμε, σου απαντώ ότι αυτό δεν αποτελεί λύση. Είναι λύση απελπισίας.
Τι πρέπει να κάνουμε; Να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τα δικαιώματα που έχουμε ως μέλος της Ευρωζώνης, με νωπή πάντα λαϊκή εντολή για αποφασιστική διαπραγμάτευση. Δεν θα απεμπολήσουμε τώρα αυτά τα δικαιώματα όταν μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε προς όφελος μας. Και το κύριο επιχείρημα είναι ακριβώς αυτό: Διότι στα χέρια σου έχεις όλο το οικοδόμημα. Εάν οι Γερμανοί δεν θα είχαν πρόβλημα με την έξοδο μας να είστε σίγουροι ότι θα μας είχαν βγάλει ήδη εκτός, μετά από όλη αυτή την απαράδεκτη συμπεριφορά τους. Νομίζετε ότι από αλληλεγγύη μας κρατάν;
Η Γερμανία ξέρετε γιατί θα έχει πρόβλημα εάν καταρρεύσουμε; Διότι την επομένη θα πρέπει να βάλει 4 ή 5 φορές το ποσό που θα έβαζε στο EFSF για να αντιμετωπίσει την επίθεση που θα ακολουθήσει σε Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία. Και η επίθεση αυτή θα γίνει ακαριαία, διότι οι αγορές είναι σαν την αγέλη που χυμά στα αδύναμα μέλη του κοπαδιού. Σε μία τέτοια εξέλιξη λοιπόν, θεωρώ ότι η Γερμανία θα ήταν αυτή που θα έφευγε από το Ευρώ, ακριβώς για να μην αναγκαστεί να πληρώσει τέτοια ποσά για την στήριξη του οικοδομήματος. Τότε το νέο Μάρκο που θα δημιουργούσε, θα ήταν πρώτος πόλος επενδυτικής έλξης με αποτέλεσμα να γίνει πανίσχυρο. Αυτόματα οι εξαγωγές της Γερμανίας που είναι και ο μοχλός ανάπτυξης της θα μειωνόντουσαν αφού θα έχανε την ανταγωνιστικότητα της λόγω της υπερτίμησης του νομίσματος. Το 70% των εξαγωγών της Γερμανίας είναι στην Ευρωζώνη!
Το θέμα λοιπόν δεν είναι απλώς η έξοδος από το μνημόνιο αλλά η επόμενη μέρα. Πρέπει όντως να δημιουργηθούν πρωτογενή πλεονάσματα αφού όποιος γνωρίζει βασικές αρχές της οικονομίας ξέρει πως μόνο με τα πρωτογενή πλεονάσματα μπορείς να σταθείς ως οικονομία. Εδώ λοιπόν είναι ο πυρήνας της δικής μας σκέψης. Αντί να τα παίρνεις από τους μικρομεσαίους και τους αδύναμους ενώ αφήνεις στο απυρόβλητο τους μεγαλοκαταθέτες της Ελβετίας, την ίδια στιγμή που όλες οι άλλες χώρες που υποτίθεται δεν έχουν και πρόβλημα, είναι ήδη σε εξωδικαστικούς συμβιβασμούς για να φορολογηθούν τα κεφάλαια των πολιτών τους! Όταν έθεσα συγκεκριμένα το θέμα στον Βενιζέλο, μου απήντησε αόριστα και αντί να δώσει την λίστα των καταθετών από το περιβόητο CD, παρουσίασε την λίστα των μεγαλοοφειλετών στην Ελλάδα! Τελείως διαφορετικό πράγμα που μάλιστα το είδαμε ως «ματάκηδες» στην βουλή. Εδώ λοιπόν υπάρχει μία σοβαρή διαφορά:
Οι άνθρωποι με λεφτά στην Ελβετία, έχουν φοροδιαφύγει και συνεχίζουν να φοροδιαφεύγουν. Η λίστα που μας παρουσίασε αφορά βεβαιωμένες οφειλές που είναι δουλειά του κράτους να τις εισπράξει. Μάλιστα, μας απαγόρευσε να κοινοποιήσουμε τα ονόματα για να μην υπάρχει «ανθρωποφαγία»! Μα αυτοί που μας λένε ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο, τους νοιάζει η «ανθρωποφαγία»; Και βέβαια είμαστε σε πόλεμο. Είμαστε σε πόλεμο με τα λαμόγια! Με αυτούς που πλούτισαν εις βάρος της χώρας! Με αυτούς που έβγαζαν τις βαλίτσες στην Ελβετία.
Προσέξτε: Εγώ δεν έχω πρόβλημα με την ανάπτυξη, με την επιχειρηματικότητα, με το υγιές κέρδος. Με την αισχροκέρδεια έχω πρόβλημα, με την ατιμία έχω πρόβλημα, με την φοροδιαφυγή και την φοροαποφυγή έχω πρόβλημα, με τα λαμόγια που ασκούν πίεση στην πολιτική εξουσία μέσω της οικονομικής τους ισχύος και παίρνουν ευνοϊκές αποφάσεις έχω πρόβλημα, με το ότι σήμερα δεν υπάρχουν «Deals» παρά μονάχα σε έναν στενό κύκλο επιχειρηματιών σε όλη την χωρα, Για να γίνουν σήμερα επενδύσεις πρέπει να περάσουν από το παραμάγαζο του Μαξίμου το οποίο το ελέγχουν δύο τρία άτομα, τέσσερις επιχειρηματικές οικογένειες στην χώρα. Με τους νταβατζήδες έχω πρόβλημα. Με τους νταβατζήδες οι οποίοι έχουν κάτσει στο σβέρκο μας 25 χρόνια.
