ΟΤΑΝ ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΜΠΡΑ

Πέμπτη, 22 Δεκεμβρίου 2011

Λεφτά υπάρχουν… για τους λαούς που τιμούν τους ηγέτες που τολμούν: Οικονομική υπερδύναμη η Κύπρος – «Κάθεται» σε 25 τρισ. ευρώ

Εάν η Κύπρος είχε γονατίσει και το μαύρο χρήμα για το “ΝΑΙ” στο ΑΝΑΝ είχε πιάσει τόπο, τώρα οι υδρογονάνθρακες θα μοιραζόντουσαν εκεί που ο Γιώργος Παπανδρέου επιθυμεί να μοιραστούν αυτοί του Αιγαίου. Όπως και ο υπόλοιπος πλούτος με την Εθνική περιουσία της Ελλάδας. Τόσο απλά. Σε λίγες ώρες η Κύπρος θα γνωρίζει πόσο πλούσια θα γίνει, καθώς αναμένεται ανακοίνωση της Noble Energy, στην οποία θα γίνεται λόγος για το κοίτασμα του «οικοπέδου 12» στην κυπριακή ΑΟΖ.

Με δεδομένο ότι υπάρχει τόσο πετρέλαιο όσο και φυσικό αέριο στο «οικόπεδο 12», η Κύπρος ετοιμάζεται να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της, μπαίνοντας στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη και αναβαθμίζοντας έτσι τον γεωστρατηγικό της ρόλο.
Σύμφωνα με τα όσα διαρρέονται, ο αριθμός που ακούγεται ότι είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα είναι 12 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια και θεωρείται αρκούντως ικανοποιητικός για να προχωρήσει η εξόρυξη.
Σύμφωνα με πληροφοίες που επικαλείται το κυπριακό κανάλι «Σίγμα», με βάση το συμβόλαιο, το ποσοστό κέρδους για την Κυπριακή Δημοκρατία από το πετρέλαιο είναι 85% και από το φυσικό αέριο 75%. Το κόστος εξόρυξης πετρελαίου είναι περίπου 30 δολάρια το βαρέλι ενώ με βάση τις εκτιμήσεις η τιμή πώλησης ξεπερνά τα 100 δολάρια το βαρέλι, αν το κοίτασμα στο «οικόπεδο 12» περιέχει 290 με 300 δις βαρέλια. «Η εξόρυξή του μπορεί να γίνει σε 6 μήνες και η πώλησή του άμεσα», υποστηρίζει το κυπριακό κανάλι.
Αν ισχύουν οι παραπάνω αριθμοί αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα έσοδα που θα έχει η Κύπρος μόνο από το πετρέλαιο υπολογίζονται σε δεκάδες τρισεκατομμύρια ευρώ, κάτι που δημιουργεί νέα δεδομένα όχι μόνο στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη αλλά και τη διαδικασία επίλυσης του πολιτικού προβλήματος του νησιού.
Συνεπώς, ο άμεσος δρόμος κέρδους για την Κύπρο είναι να επιλεγεί πρώτα το πετρέλαιο και μετά το φυσικό αέριο. Ωστόσο, με βάση τη συμφωνία που έγινε με την Noble Energy, εναπόκειται στην εταιρεία και μόνο ν’ αποφασίσει την εξόρυξη πρώτα φυσικού αερίου ή πετρελαίου.
Η Noble προκρίνει το φυσικό αέριο καθώς το πετρέλαιο θα καθυστερήσει αφού η εταιρεία θα δοκιμάσει πρώτα σε οικόπεδο του Ισραήλ και μετά σε κυπριακό, ενώ θα πρέπει να «τρυπήσει» στα 7.5 χιλιάδες μέτρα κάτι που συνεπάγεται επιπλέον έξοδα τουλάχιστον 120 εκατομμυρίων ευρώ.
«Ανοησίες» τα δημοσιεύματα περί συνεκμετάλλευσης
Tην ίδα ώρα «ανοησίες» χαρακτήρισε ο πρόεδρος της Κύπρου Δημήτρης Χριστόφιας δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Σαμπάχ ότι η Λευκωσία έχει προτείνει συνεργασία με την Τουρκία για εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Συγκεκριμένα η Σαμπάχ ισχυρίζεται ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας έχει προτείνει σε περίπτωση επίλυσης του Κυπριακού το φυσικό αέριο να μεταφέρεται στην Ευρώπη με αγωγούς μέσω Τουρκίας.
olympia

Ισραηλινές έρευνες για υδρογονάνθρακες

Ισραηλινές έρευνες για υδρογονάνθρακες

Αίτηση της εταιρείας Delek για εγκατάσταση διερευνητικού γεωτρύπανου νότια της Κρήτης στα θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο

Της Σοφιας Παπαϊωαννου



Εντονη ήταν η φημολογία την εβδομάδα που πέρασε ότι εκπρόσωποι της εταιρείας Avner Oil που ανήκει στον ισραηλινό όμιλο Delek Group, με ειδίκευση στον τομέα των υδρογονανθράκων, βρίσκονται στην Ελλάδα για επαφές σχετικά με έρευνες στη νότια Κρήτη. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «Κ», η Delek Group είχε όντως έρθει πριν από λίγους μήνες επίσημα στην Ελλάδα και έχει καταθέσει αίτηση για να βάλει διερευνητικό γεωτρύπανο σε πολύ συγκεκριμένη περιοχή νότια της Κρήτης. Η επίσκεψη αυτή είχε κρατηθεί μυστική, κυρίως διότι το ενδιαφέρον της ισραηλινής εταιρείας εστιάζεται σε ένα οικόπεδο στη θαλάσσια περιοχή κοντά ή πάνω στη γραμμή που συνορεύει η ελληνική και η αιγυπτιακή ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη).

Οπως είναι όμως γνωστό, οι δύο χώρες, Ελλάδα και Αίγυπτος, δεν έχουν υπογράψει ΑΟΖ ενώ στο θέμα παρεμβάλλεται και το ζήτημα του Καστελλόριζου. Η Τουρκία αμφισβητεί τη δικαιοδοσία του συμπλέγματος των νησιών του Καστελλόριζου σε θάλασσα και ΑΟΖ και θεωρεί ότι οι θάλασσες της Ελλάδας και της Κύπρου δεν ενώνονται αλλά αντίθετα ενώνονται η τουρκική ΑΟΖ με την αιγυπτιακή.

Το υπουργείο Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής σε συνεννόηση με το υπουργείο Εξωτερικών έδωσε στη δημοσιότητα το καλοκαίρι έναν χάρτη που συνοδεύει τις προκηρύξεις για σεισμικές έρευνες σε Ιόνιο και νότια Κρήτη. Ο χάρτης αυτός που ονομάστηκε «ενδεικτικός» καθορίζει ουσιαστικά τις ΑΟΖ της Ελλάδας στις περιοχές, παρόλο που επίσημα η χώρα μας δεν έχει υπογράψει ακόμα ΑΟΖ με καμία γειτονική χώρα. Ωστόσο ο σχεδιασμός της ελληνικής θαλάσσιας ζώνης στον χάρτη νότια της Κρήτης σταματά ακριβώς πάνω από τα σύνορά μας με τη Λιβύη και δεν επεκτείνεται ανατολικότερα στη θαλάσσια περιοχή που ενώνει τη θάλασσα της Αιγύπτου με της Ελλάδας. Η Delek όμως, γνωρίζει η «Κ», ζήτησε περιοχή εκτός του χάρτη, πιο ανατολικά.

Να σημειωθεί ότι για την περιοχή που ζήτησε η ισραηλινή εταιρεία να βάλει γεωτρύπανο δεν έχουν γίνει επίσημα σεισμικά τεστ, εκτός αν η εταιρεία έχει στη διάθεσή της σεισμικές έρευνες στην περιοχή που δεν τις γνωρίζουμε. Οι Ισραηλινοί μπορεί να διαθέτουν φωτογραφίες από αμερικανικούς ή δικούς τους δορυφόρους, αλλά οι γεωλόγοι πετρελαίου επισημαίνουν ότι κανένας δορυφόρος δεν μπορεί να προσφέρει ασφαλή στοιχεία σε τέτοια βάθη θάλασσας. Την ίδια στιγμή δεν γνωρίζουμε αν η Delek έχει έρθει σε επαφή με την Αίγυπτο για το ίδιο ζήτημα. Θεωρητικά, σύμφωνα με τον νόμο που πέρασε στη Βουλή το καλοκαίρι το ΥΠΕΚΑ, δίνεται η δυνατότητα σε μια εταιρεία να καταθέσει απευθείας στο υπουργείο αίτηση, για μια περιοχή για την οποία εκτιμά ότι υπάρχουν ενδιαφέρουσες ενδείξεις. Το υπουργείο σε επόμενο στάδιο αξιολογεί την αίτηση και στην περίπτωση που είναι θετική η αξιολόγηση, τότε στέλνει στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αναγγελία ότι η εταιρεία έχει ζητήσει τη συγκεκριμένη περιοχή και καλεί όλες τις πετρελαϊκές εταιρείες μέσα σε 90 ημέρες να καταθέσουν προσφορά.

Η Delek Group δεν είναι μεγάλος παίκτης στον χώρο του πετρελαίου αλλά έγινε γνωστή με τη συμμετοχή της -μαζί με την αμερικανική Noble- στην άντληση του σημαντικού κοιτάσματος φυσικού αερίου Λεβιάθαν στη θάλασσα του Ισραήλ, κοίτασμα που θεωρείται η μεγαλύτερη ανακάλυψη φυσικού αερίου στον κόσμο την τελευταία δεκαετία. Η Delek έχει ζητήσει να συμμετάσχει και με ένα ποσοστό στο οικόπεδο 12 της Κύπρου αγοράζοντάς το από τη Noble, αλλά η αίτηση αυτή δεν έχει εγκριθεί ακόμα από την κυπριακή κυβέρνηση.

Το ΥΠΕΚΑ δεν είχε καμία επαφή με την Delek την εβδομάδα που πέρασε αλλά και η ίδια η εταιρεία αρνείται τα δημοσιεύματα που την ήθελαν να επισκέπτεται την Ελλάδα. Να σημειωθεί ότι το ενδιαφέρον της Delek μπορεί να βρίσκεται μόνο σε επίπεδο διερεύνησης των προθέσεων της χώρας μας, με δεδομένο και το ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον στην περιοχή, που δεν είναι φιλικό σε τέτοιου μεγάλου ρίσκου και κόστους επενδύσεις. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα βρέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα μία από τις μεγάλες αμερικανικές εταιρείες στον χώρο του πετρελαίου, η οποία δεν ενδιαφέρεται για τη νότια Κρήτη αλλά ενδεχομένως για τις δημοσιευμένες προκηρύξεις για έρευνες στις τρεις περιοχές του Ιονίου.
kathimerini.gr

ΠΑΛΙΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΗΣ ΠΡΑΒΔΑ ΜΕ ΑΡΚΕΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Τι παίζεται; Άρθρο του καθηγητή Γιάννη Βαρουφάκη

Διδάσκει οικονομική θεωρία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών προσποιούμενος έντεχνα τον οικονομολόγο. Έχοντας ζήσει είκοσι τρία χρόνια στην Αγγλία, στην Σκωτία, στο Βέλγιο και στην Αυστραλία, όπου και δίδασκε πριν την επιστροφή στα πάτρια, έχει δεθεί συναισθηματικά με την ιδιότητα του 'ξένου' - ιδίως τώρα που ζει μόνιμα στην Ελλάδα. Γράφει περί οικονομικών, φιλοσοφίας, πολιτικής και... θεωρίας παιγνίων. Μεγαλύτερό του κατόρθωμα θεωρεί ότι το 2005 η Αυστραλιανή κυβέρνηση αναγκάστηκε να περάσει ειδική τροπολογία από την Ομοσπονδιακή Βουλή ώστε να εξαναγκαστεί το κρατικό ραδιόφωνο να καταργήσει εβδομαδιαία του εκπομπή.

• Αnalysts for change

ΤΙ ΠΑΙΖΕΤΑΙ:

• Tου Γιάννη Βαρουφάκη

Aυτές τις μέρες αναγκάζομαι να ανατρέξω στην παλιά μου τέχνη (την Θεωρία Παιγνίων) για να καταλάβω τι γίνεται. Όχι βέβαια ότι υπάρχει κάποια θεωρία μαγική που θα μας δώσει τις απαντήσεις.

Κανένα μαθηματικό θεώρημα δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί η τρόικα έβαλε ως όρο για την εκταμίευση της επόμενης δόσης την μείωση των ελάχιστων (ήδη τρισάθλιων) μισθών του ιδιωτικού τομέα. Εκεί όμως που μπορεί να βοηθήσει η παλιά μου τέχνη είναι στο να ξαναδούμε την ισχύουσα κατάσταση πιο καθαρά, τοποθετώντας τα διάφορα πιόνια-παίκτες στην σκακιέρα των εξελίξεων, μελετώντας την θέση του καθενός, τον σκοπό και τους περιορισμούς του, με την ελπίδα ότι, παρατηρώντας τα έτσι διατεταγμένα, θα καταλάβουμε καλύτερα τι συμβαίνει.

Κάτι τέτοιο θα προσπαθήσω επιλέγοντας τρία τέτοια πιόνια-παίκτες η μελέτη των οποίων μπορεί να βοηθήσει να δούμε λίγο πιο καθαρά "τι παίζεται": ...

(1) Τις ευρωπαϊκές τράπεζες (τις γαλλο-γερμανικές ιδίως),

(2) την Γερμανική Κυβέρνηση, και

(3) τις ΑΜΠ χώρες (δηλαδή, τις Ακόμα Μη Πτωχευμένων), π.χ. Ιταλία, Ισπανία, Βέλγιο. Ας δούμε το κάθε πιόνι-παίκτη ξεχωριστά, εστιάζοντας στους στόχους και στους περιορισμούς του.

ΤΡΑΠΕΖΕΣ: Οι τραπεζίτες γνωρίζουν καλύτερα από όλους ότι οι τράπεζές τους είναι πτωχευμένες. Το γνωρίζουν καιρό τώρα, κι ας μην το ομολογούν δημοσίως, ελπίζοντας ότι η ΕΚΤ, σε συνδυασμό με τις εθνικές κυβερνήσεις (που συγκροτούνται από πολιτικούς που με δυσκολία θα διακινδυνεύσουν την προνομιακή τους σχέση με τους εν λόγω τραπεζίτες), θα συνεχίσουν να κρατούν τις τράπεζές τους εν ζωή και εκείνους... τραπεζίτες. Βλέπετε, αντίθετα με τους υπόλοιπους επιχειρηματίες, οι οποίοι ζούνε υπό την απειλή της πτώχευσης, οι τραπεζίτες φοβούνται κάτι άλλο. Έχοντας δεδομένο το παράδοξο η πτώχευση των τραπεζών τους να τους βοηθά στο να ιδιοποιούνται τα πλεονάσματα που παράγουν άλλοι, οι καλοί τραπεζίτες δεν την φοβούνται την πτώχευση. Αυτό που τρέμουν είναι την υποχρεωτική επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή, τρέμουν μπας και επαναληφθεί στην Ευρώπη αυτό που έγινε στις ΗΠΑ με το TARP (trouble assets relief program), όπου το κράτος ανάγκασε με συνοπτικές διαδικασίες τις τράπεζες να δεχθούν κρατικά κεφάλαια λαμβάνοντας το ίδιο σε αντάλλαγμα μετοχές αντίστοιχης αξίας (τις οποίες, αφού οι τράπεζες εκκαθαρίστηκαν, το κράτος πούλησε στον ιδιωτικό τομέα, με κέρδος μάλιστα). Ο λόγος που τρέμουν μια τέτοια υποχρεωτική επανακεφαλαιοποίηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από το EFSF, είναι ότι εκεί δεν θα τους παίρνει να απαιτούν και την πίτα ολάκαιρη (να παραμείνουν κυρίαρχοι των Διοικητικών Συμβουλίων των τραπεζών) και τον σκύλο χορτάτο (να λάβουν τα κεφάλαια που τόσο ανάγκη έχουν οι τράπεζές τους).

ΑΜΠ ΧΩΡΕΣ: Με τις κυβερνήσεις τους στα πρόθυρα του νευρικού κλονισμού, οι πολιτικοί των Ακόμα Μη Πτωχευμένων χωρών αυτών (με προεξάρχουσα την Ιταλία) παραμένουν στην άκρη, δεν τολμούν να πουν κιχ είτε εντός είτε εκτός των χωρών τους (φοβούμενοι ότι μια άστοχη λέξη θα φέρει την καταστροφή), και απλά ελπίζουν, μάταια μάλλον, σε μια γενναία στροφή της Γερμανίας που ίσως σταματήσει το μαρτύριο της σταγόνας και διαλύσει τα μαύρα σύννεφα που μαζεύονται απειλητικά πάνω από τις πρωτεύουσές τους. Με τις αγορές ομολόγων να αντιμετωπίζουν τις χώρες αυτές ως τους νέους παρίες, η Ιταλία, η Ισπανία, το Βέλγιο, ακόμα και η ίδια η Γαλλία, πιάνουν τον εαυτό τους να είναι κρατούμενοι, φυλακισμένοι στο χρυσό κλουβί της ευρωζώνης. Νιώθουν ότι είναι καταδικασμένοι ό,τι και να κάνουν. Αν δεν εφαρμόσουν ανελέητη λιτότητα, οι "αγορές", και μαζί τους η ΕΚΤ, θα τους εγκαλέσουν (με τρόπο βίαιο και βάναυσο) οδηγώντας τα spreads τους στα ύψη. Αν πάλι καταπιούν το δηλητήριο της λιτότητας στις τεράστιες ποσότητες που απαιτούν οι "αγορές" και η ΕΚΤ, τότε η ύφεση θα χειροτερέψει με αποτέλεσμα οι ίδιες οι "αγορές" να... στείλουν τα spreads τους στα ύψη. Είναι να μην βρίσκονται σε αποπληξία; Η μόνη τους λοιπόν ελπίδα είναι ένα κούρεμα του βουνού χρέους που αντιμετωπίζουν (πάνω από €3 τρις οι τρεις αυτές μόνο χώρες) - αν μη τι άλλο μια σημαντική μείωση των τόκων που θα πρέπει να καταβληθούν την επόμενη δεκαετία.

ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: Το κύριο μέλημα του Βερολίνου είναι να διαχειριστεί την Κρίση με τις ελάχιστες δυνατές παραχωρήσεις όσον αφορά αυτό που κάποτε ονομάζαμε πολιτική και θεσμική ολοκλήρωση. Η Γερμανία απεύχεται οποιαδήποτε μορφή ολοκλήρωσης απειλεί την Αρχή των Απολύτως Διαχωριζόμενων Χρεών (ΑΑΔΧ, δικός μου... όρος ) - δηλαδή, της ιδέας ότι το κάθε ευρώ χρέους πρέπει να ανήκει σε μία μόνο χώρα. Πέρασαν δεκαοκτώ μήνες στην διάρκεια των οποίων η Γερμανική ηγεσία πάλεψε με νύχια και με δόντια να πείσει τον εαυτό της ότι η Κρίση δεν είναι συστημική αλλά από εκείνες που μπορούν να καταπολεμηθούν με περισσότερα δάνεια και μεγαλύτερη πειθαρχία. Τώρα όμως, μετά την κατάρρευση του διατραπεζικού συστήματος (το οποίο έσπρωξε την Βελγο-Γαλλική τράπεζα Dexia στον γκρεμό), η κα Μέρκελ φαίνεται να έχει αποδεχθεί ότι, τουλάχιστον όσον αφορά τον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα, η Κρίση έχει πάρει διαστάσεις συστημικές (μέχρι και στον κ. Trichet επέτρεψε να πει κάτι τέτοιο χτες). Κατάλαβε φαίνεται αυτό που λέμε εδώ και ενάμιση χρόνο (και εδώ στο protagon.gr) ότι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από εκείνη στην οποία βρέθηκε η Wall Street τον Σεπτέμβριο του 2008. [Κι αν δεν με πιστεύετε, ακούστε αυτό: Το παθητικό των 'ευρωζωνικών' τραπεζών σήμερα ανέρχεται στο 300% του ΑΕΠ της ευρωζώνης. Το 2008 παθητικό των Αμερικανικών τραπεζών δεν ξεπερνούσε το 200% του ΑΕΠ των ΗΠΑ.] Κατάλαβε λοιπόν, επί τέλους, η Γερμανίδα Καγκελάριος, και ο υπουργός της επί των οικονομικών, ότι το πράγμα δεν πάει άλλο: Οι τράπεζες θα πρέπει να επανακεφαλαιοποιηθούν από κάποιο 'ταμείο' που να έχει στην διάθεσή του τουλάχιστον €1 τρις. Ακόμα, βέβαια, δεν έχουν κατανοήσει ότι αυτή η επανακεφαλαιοποίηση δεν μπορεί να γίνει από τις κυβερνήσεις αλλά από έναν πανευρωπαϊκό οργανισμό με εποπτικές και πειθαρχικές εξουσίες αλλά (που θα πάει;) αργά ή γρήγορα (μάλλον αργά) θα το καταλάβουν κι αυτό. Πέραν όλων αυτών των λεπτομερειών (που μόνο λεπτομέρειες δεν είναι), η Γερμανική κυβέρνηση κολλάει σε δύο πράγματα:

(Α) Αρνείται να ενισχύσει τις τράπεζες (ιδίως τις Γαλλικές) δύο φορές ταυτόχρονα. Αν είναι να σταματήσει να δίνει χρήματα στο ελληνικό κράτος ώστε αυτό να αποπληρώνει τις τράπεζες, και αντ' αυτού να 'χώσει' ένα τρισεκατομμύριο στις τράπεζες απ' ευθείας, της πέφτει λίγο βαρύ να συνεχίσει παράλληλα να δίνει και στην Ελλάδα ώστε η Ελλάδα να δίνει κι άλλο ζεστό χρήμα στις ίδιες τράπεζες. Άρα, η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα συνυφανθεί με ένα ελληνικό default - ελληνιστί πείτε το πτώχευση, κούρεμα, αναδιάρθρωση κ.ο.κ. Ή, να το πω διαφορετικά, η πτώχευση/default/κούρεμα του ελληνικού δημοσίου θα αποτελεί το διαπραγματευτικό χαρτί με το οποίο η κα Μέρκελ θα επιβάλει στις τράπεζές της (και της Γαλλίας) την επανακεφαλαιοποίηση. Θα είναι σαν να τους λέει: "Θέλετε παραδάκι; Δεν θα το παίρνετε πλέον από την Ελλάδα (στην οποία το δίνω εγώ). Θα σας το δίνω εγώ απ' ευθείας αλλά με αντάλλαγμα μετοχές σας. Αν σας αρέσει!"

(Β) Το δεύτερο σημείο που κάνει την Γερμανία να κωλυσιεργεί (λες και χρειάζεται λόγο...) είναι ο αντίκτυπος που θα έχει ένα κούρεμα του ελληνικού χρέους στην Ιταλία και τις λοιπές ΑΜΠ χώρες. Η κα Μέρκελ φοβάται ότι αν υπάρξει προηγούμενο διαγραφής μεγάλου μέρους του χρέους μιας χώρας-μέλους της ευρωζώνης, χωρίς να οδηγηθεί αυτή εκτός του ευρώ, τότε θα ανοίξει η όρεξη κι άλλων χωρών-μελών, του κλαμπ των ΑΜΠ (όπως τις ονομάζω), τις οποίες δεν θα τις πείραζε καθόλου να δρομολογήσουν μια, έστω και μερική, διαγραφή του χρέους τους εφόσον η θέση τους εντός της ευρωζώνης (και η αρωγή της ΕΚΤ και του EFSF στις τράπεζές τους) εξασφαλίζεται.

Η ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕΝΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ: Η Γερμανία γνωρίζει ότι οι τράπεζες θα αντιστέκονται γερά στην ιδέα της επανακεφαλαιοποίησής τους από το EFSF όσο η Ελλάδα τους αποπληρώνει από τα δανεικά τα οποία παίρνει από την τρόικα, ελέω της Γερμανίας. Για να τους επιβάλει την επανακεφαλαιοποίηση, το Βερολίνο θα πρέπει να οδηγήσει την Ελλάδα στην πτώχευση, δηλαδή σε ένα κούρεμα άνω του 60% (το οποίο μπορεί, αρχικά, να αναφερθεί ως 50%, πριν προστεθεί ένα ακόμα 10% ή 20% σε αυτό). Μπροστά στο δίλημμα του λουκέτου (a la Dexia) και της επανακεφαλαιοποίησής, οι τράπεζες (όπως έκαναν και οι Αμερικανικές το 2009) θα το πιουν το πικρό ποτήρι της επανακεφαλαιοποίησης. Την ίδια στιγμή, όμως, έτσι ώστε να αποπέμψουν επικίνδυνες σκέψεις από το μυαλό των κυβερνόντων την Ιταλία και τις υπόλοιπες ΑΜΠ χώρες, η κα Μέρκελ είναι αποφασισμένη να καταστήσει την μία χώρα στην οποία θα επιτραπεί να πτωχεύσει εντός της ευρωζώνης σε πραγματική κόλαση. Υπό αυτό το πρίσμα, οι λόγοι που επιμένουν σε άσκοπα και παράλογα μέτρα, όπως η μείωση των ελάχιστων μισθών στον ιδιωτικό τομέα, δεν έχει τίποτα απολύτως να κάνουν με την ίδια την Ελλάδα, με τις μεταρρυθμίσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές, με τις ανάγκες των αγορών εργασίας και γενικότερα. Ο μόνος στόχος της τρόικα, εδώ που έφτασε το κουβάρι της ευρωπαϊκής Κρίσης, είναι η μετατροπή της Ελλάδας σε κρανίου τόπον. Σε μια εξ ολοκλήρου πτώχευση κράτους και κοινωνίας που, από την μία μεριά, θα ενισχύει την διαπραγματευτική ισχύ της Γερμανικής κυβέρνησης απέναντι στις Γερμανικές τράπεζες και, από την άλλη, σε ένα τεράστιο παράδειγμα προς αποφυγήν για τις ΑΜΠ χώρες, κυρίως την Ιταλία.

ΤΟ ΛΑΘΟΣ: Μια τέτοια στρατηγική θα μπορούσε, όσο βάναυση και να φαντάζει, να πετύχαινε τον στόχο της εάν η Κρίση μας ήταν σχεδόν γραμμική και στατική. Αν ήταν πιθανόν, με πιο απλά λόγια, να αθροιστούν αριθμητικά τα χρέη της Ελλάδας μαζί με τις εν δυνάμει ζημίες των τραπεζών και, κατόπιν, να συγκριθούν με τα χρήματα που είναι διατεθειμένη να δημιουργήσει/επενδύσει η Ευρώπη ώστε να τα "ρίξει" στις τράπεζες διασώζοντάς τες, τότε ίσως η στρατηγική που περιέγραψα να είχε ελπίδες. Δυστυχώς για όλους μας, οι Κρίσεις (με κεφαλαίο 'κ') δεν είναι ούτε σχεδόν γραμμικές ούτε στατικές. Αντίθετα, είναι απίστευτα μη γραμμικές και βιαίως δυναμικές. Η προσπάθεια να απομονωθεί η Κρίση της Ελλάδας από την Κρίση του ευρώ απέτυχε τον Μάιο του 2010 (τότε που μας 'διέσωσαν' και δημιούργησαν το τοξικό EFSF) και θα αποτύχει και πάλι τώρα. Ο λόγος; Όπως τότε έτσι και τώρα η Κρίση είναι μη γραμμική και δυναμική και, για αυτό, είναι αδύνατον να την σταματήσουν πετώντας στο πρόβλημα δάνεια, κουρεύοντας χρέη και βάζοντας τους Γερμανούς φορολογούμενους να στηρίζουν ένα σύστημα που έσπασε μια και καλή το 2008. Τίποτα από αυτά που ακούω να λένε οι Βορειοευρωπαίοι ηγέτες δεν με αφήνουν να αισιοδοξώ ότι κατάλαβαν πως το πρόβλημα δεν είναι το μέγεθος του EFSF αλλά η δόμησή του στην βάση της ΑΑΔΧ (Αρχή των Απολύτως Διαχωριζόμενων Χρεών). Το να χρησιμοποιήσουν χρηματοπιστωτικά τερτίπια για να "πουσάρουν" το EFSF (χρησιμοποιώντας τυπωμένο χρήμα της ΕΚΤ ως μέσο "μόχλευσης") απλώς θα μετατρέψει ένα τοξικό ταμείο σε ένα τοξικό τέρας.

Περιληπτικά, το σχέδιο που "παίζεται" αυτές τις ημέρες είναι να δοθεί το πράσινο φως στην Ελλάδα να κουρέψει το χρέος της κατά 60% με 70% έτσι ώστε να εξαναγκαστούν οι τράπεζες να δεχθούν έναν πακτωλό κεφαλαίων από το EFSF την ώρα που η ελληνική κοινωνική οικονομία πολτοποιείται με στόχο τον παραδειγματισμό χωρών όπως η Ιταλία (και οι υπόλοιπες ΑΜΠ χώρες) που, βλέποντας την κατάντια της χώρας μας, θα είναι σήκω-σήκω κάτσε-κάτσε παρά το γεγονός ότι θα υπάρχει προηγούμενο χώρας-μέλους της ευρωζώνης η οποία ουσιαστικά πτώχευσε χωρίς να εκδιωχθεί από την ευρωζώνη. Κι εδώ έγκειται το ευρωπαϊκό δράμα: Η στρατηγική αυτή θα αποτύχει, αν τελικά εφαρμοστεί. Γιατί;

Επειδή, όπως όλα τα προηγούμενα σχέδια, αποτυγχάνει στο να αντιμετωπίσει μια συστημική Κρίση συστηματικά. Επειδή για άλλη μια φορά οι ευρωπαίοι ηγέτες επιλέγουν να αγνοήσουν την άρρηκτη διασύνδεση μεταξύ:

(α) των ζημιών του τραπεζικού συστήματος,

(β) της κακής αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης η οποία δεν δίνει περιθώρια να αποτρέπονται οι μαζικές πωλήσεις ομολόγων κρατών-μελών της ευρωζώνης μόλις φυσήξει και ο πιο απαλός άνεμος απαισιοδοξίας, και

(γ) της απουσίας ενός μηχανισμού πλεονασμάτων που να επενδύει σημαντικό μέρος αυτών των πλεονασμάτων σε κερδοφόρα projects στις ελλειμματικές περιφέρειες. Όσο αυτού του είδους η Ευρωπαϊκή άρνηση παραμένει κυρίαρχη, η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα βάλτο κατοικούμενο από σκιές ανθρώπων δεν θα προσφέρει στην κα Μέρκελ παρά μια Πύρρειο νίκη επί των τραπεζών.

http://kostasxan.blogspot.com

Tags: Οικονομία - Πολιτική

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

Πέθανε μετά από 16 χρόνια ανορεξίας

Σάββατο, 17 Δεκεμβρίου 2011

Πέθανε μετά από 16 χρόνια ανορεξίας

Με μία από τις χειρότερες μορφές νευρικής ανορεξίας ήρθαν αντιμέτωποι οι γιατροί στο δυτικό Λονδίνο. Η 31χρονη Kate Chilver ζύγιζε μόλις 25 κιλά και έδωσε μάχη με τη νευρική ανορεξία για...
περισσότερο από 16 χρόνια. Η μάχη, όμως, αποδείχτηκε άνιση.

Η Kate, που πλέον δεν βρίσκεται στη ζωή, ήταν τόσο αδύνατη που το στομάχι και το έντερό της είχαν νεκρώσει αφού δεν αιματώνονταν. Τα πρώτα σημάδια της ανορεξίας εμφανίστηκαν στην ηλικία των 12 και η Kate πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της σε ειδικά κέντρα για να καταπολεμήσει την ασθένεια.

«Γνώριζα την Kate εδώ και εφτά χρόνια» λέει η ψυχολόγος Frances Connan που την παρακολουθούσε στην κλινική Vincent Square. «Είχε την πιο σοβαρή ασθένεια που έχω δει σε ασθενή» προσθέτει.

Οι γιατροί προσπαθούσαν να την ταΐσουν με σωληνάκι, αλλά οι προσπάθειές τους συνεχώς αποτύγχαναν. Η καρδιά της είχε το μισό μέγεθος από το κανονικό. Και ήταν αυτή που τελικά την πρόδωσε.

Read more: http://www.enimerwsi.com/2011/12/16_17.html#ixzz1gturcBvP

ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΜΕ

Πως φτιάχτηκε η τούρκικη σημαία?..Τι σημαίνει η λέξη Γιουνάν?

Αν δεν ξέρετε, ορίστε η απάντηση:




Μάθημα Ιστορίας 1

Η Τούρκικη σημαία, και το αντίστοιχο "εθνικό σύμβολο" των Τούρκων, προέρχεται από ένα σύμβολο του Βυζαντίου, αλλά της αρχαιοελληνικής πόλης Βυζάντιον, που υπήρχε στην θέση της Κωνσταντινούπολης.

Αυτό το σήμα, που είναι πανάρχαιο και απαντάται ως λατρευτικό σύμβολο της θεάς Εκάβης, έγινε σύμβολο της πόλης του Βυζαντίου όταν ο Φίλιππος, πατέρας του Μεγαλέξανδρου, προσπάθησε να καταλάβει αυτή την πόλη, και μια νύχτα με συννεφιά, έστειλε πολεμιστές (σαν καταδρομική επιχείρηση) να περάσουν τα τείχη, για να αλώσουν την πόλη.

Ξαφνικά, εμφανίστηκε το φεγγάρι, οι εισβολείς έγιναν αντιληπτοί, και αποκρούστηκε η επίθεση.... Από τότε, και επειδή θεωρήθηκε ως θεϊκή βοήθεια προς την πόλη, έγινε σύμβολο της πόλης του Βυζαντίου.

Από εκεί έμεινε ως σύμβολο παραδοσιακά και στην Κωνσταντινούπολη, το βρήκε και ο Μωχάμεντ ο πορθητής (και οι επόμενοί του), και όπως χρησιμοποίησε τα πάντα που βρήκε από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, για να δώσει αυτοκρατορική χροιά στην πλιατσικολογική Οθωμανική κατάκτηση, το έκανε ένα σύμβολο της Οθωμανικής κυριαρχίας, και έτσι έμεινε ως μουσουλμανικό σύμβολο....

Η διπλανή φωτογραφία είναι από ένα κέρμα των Βυζαντίων και αν θα προσέξετε, το γράφει: ΒΥΖΑΝΤΙΩΝ

Αν ξέραμε την ιστορία μας, τουλάχιστον δεν θα ανεχόμασταν τα σημερινά ξεφτιλίκια...

Θα είχαμε τις απαιτούμενες απαντήσεις για όλες αυτές τις μα..... ..που μας σερβίρουν καθημερινά...

Μάθημα Ιστορίας 2Όσοι γνωρίζουν τουρκικά ή έχουν επαφές με Τούρκους, ας τους ενημερώσουν!...

Να τους κάνουν επίσης γνωστό ότι, ενώ μας αποκαλούν Γιουνάνηδες (δηλαδή, Ίωνες) εξακολουθούν να κατέχουν την Ιωνία!!!!!


Αξίζει να το διαδώσετε!!!!!!!!!!!

ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΤΟ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ

Έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε επανεκκίνηση και σε χρεοκοπία στο διηνεκές

Posted by Κωνσταντίνος Feature, Απόψεις, Ελλάδα, οικονομία, Ροή 12/18/2011 01:31:00 μμ

• Η αντιμετώπιση ενός ωμού εκβιασμού και τα εργαλεία ανάκαμψης
• Καταρρίπτουμε τα τρομοκρατικά επιχειρήματα, διώχνοντας τον φόβο με όπλο τη γνώση

Είναι εντυπωσιακό οτι το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας του τόπου επιμένει στο ίδιο μονοπάτι των μέτρων, της ύφεσης και του "σεβασμού" της υπογραφής της Ελλάδος στο μνημόνιο. Το ισχυρό επιχείρημα στην παρούσα φάση (δεν θα είναι για πολύ ακόμη) είναι το " ή συνεχίζουμε την ίδια πολιτική" δηλαδή τον φαύλο κύκλο: Μέτρα - ύφεση - Νέα Μέτρα, ή "πτωχεύουμε και χάνονται οι καταθέσεις μας."
Εαν δεν υπακούσουμε φυσικά θα... κοπεί η γη στα δύο, ο nibiru θα μας στείλει ξανά στις σπηλιές οι εξωγήινοι θα μας απαγάγουν και θα μπούμε σε άλλη διάσταση.
Εκτός οτι αυτό είναι ωμός εκβιασμός προς τον μέσο Έλληνα, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα που χρησιμοποίησε το καθεστώς για να επιβάλει τις νεοταξικές - αντιλαϊκές πολιτικές του.
Δεν μπορώ να καταλάβω την διαφορά του να πληρώνομαι με 200 ευρώ μισθό -γιατί ο μισθός εκεί πάει- από τον να μην λάβω ούτε ένα ευρώ, στην περίπτωση που θα χρεωκοπήσουμε (όπως μας λένε). Απολύτως καμία. Τουλάχιστον με το δεύτερο επανεκκινείς την οικονομία σου, έχεις ελπίδες ανάκαμψης διοτι ο συγκεκριμένος δρόμος -έστω μετά από πολλές διαδικασίες- οδηγεί στην ανάπτυξη.
Το γιατί θα αναλυθεί αργότερα.
Στον αντίποδα ποιος μπορεί με 200 ευρώ να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις: ρεύμα, βενζίνη, αποπληρωμή φόρων, ενοικίων και να αποκτήσει το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή;
Η Απάντηση σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα είναι όχι. Το αντίθετο θα έλεγα... Όλα αυτά θα μπορεί να τα έχει με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.
Βεβαίως θα έχει κόστος, αλλά µικρότερο από την καταστροφή που φέρνει η τρέχουσα πολιτική.
Περιληπτικά, η έξοδος από το ευρώ θα µας βγάλει από την παγίδα της ΟΝΕ, θα τονώσει την εγχώρια παραγωγή και τις εξαγωγές, θα επιτρέψει την ανάκτηση ελέγχου στα εργαλεία οικονοµικής πολιτικής.
Βραχυπρόθεσμα ίσως να είναι ένα μικρό οικονοµικό σοκ, αλλά προσφέρει την προοπτική ταχείας ανάκαµψης και αποτελεί την μόνη ελπίδα. Μια εθελούσια "έξοδος" της Ελλάδας από το Ευρώ "ακυρώνει" όλες τις απάτες τους. Ακυρώνει όλα τα κέρδη, τα οποία ονειρεύονταν τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας. Δεν χρειάζεται καν να δώσει μάχη,για να επιτύχει τη σωτηρία της η πατρίδα μας.
Ενα τέτοιο ενδεχόμενο άλλωστε προβλέπεται και από την νομισματική Ένωση στο άρθρο 50 της συνήθηκης της ΟΝΕ. Το Χρέος είναι προϊόν διαφθοράς, άρα είναι παράνομο και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο έχουμε κάθε δικαίωμα να αρνηθούμε την πληρωμή του. Έχουμε το δίκειο με το μέρος μας...
Το διεθνές, το Ευρωπαϊκό και το Εθνικό δίκαιο με το μέρος μας.

Σύμφωνοι αλλά δεν θα μπορούμε να δανειστούμε από τις διεθνείς αγορές

Πολύ σωστά! Όμως ούτε τώρα μπορούμε! Και ούτε θα έπρεπε τόσο πολύ να ανησυχούμε για τον αν θα έχουμε την δυνατότητα να λαμβάνουμε δάνεια με τοκογλυφικό επιτόκιο εως και 13%, διότι τα εν λόγω χρήματα δεν χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας ή για την αποπληρωμή συντάξεων και μισθών του δημοσίου τομέα, ούτε και για την ισχυροποίηση της μεσαίας τάξης. Τα περισσότερα (πάνω από το 90%) χρησιμοποιούνται για αποπληρωμή παλαιότερων δανείων και δυσβάσταχτων τόκων. Μόνο για το 2011 η Ελλάδα θα πληρώσει για τόκους συνολικά 18 δις ευρώ.
Τραγικό την στιγμή που για την παιδεία μας δίνουμε περίπου 1 δις. Συνολικά λοιπόν τα τελευταία 15 χρόνια έχουμε πληρώσει 265 δισ. ευρώ σε χρεωλύσια και 156 δισ. σε τόκους, σύνολο 422 δισ.!
Μην αναρωτιέστε λοιπόν γιατί η Ελλάδα πάσχει σε θέματα παιδείας, ή κριτική σκέψης. Τα υπόλοιπα ποσά (10%) των δανείων πηγαίνουν σε εγχώριους "προαγωγούς", μεγαλοεργολάβους, που τις περισσότερες φορές κοστολογούν ένα έργο (το οποίο έχουν πάρει με απευθείας ανάθεση) 3ις φορές επί της πραγματικής του αξίας (Αττική οδός, Μετρό, Δημόσια έργα). Φυσικά δεν ξεχνάμε τους καναλάρχες, τα εξοπλιστικά προγράμματα και τα κομματικά ταμεία. .

Θα χάσουμε τις καταθέσεις μας σε περίπτωση αποχώρησης από το Ευρώ
Καταρχάς οι καταθέσεις μας έχουν κάνει ήδη φτερά, δεν υπάρχουν και δεν μπορεί να τις εγγυηθεί κανένας ευρωπαϊκός μηχανισμός. Είναι καθαρά μια λογιστική εγγραφή που δεν έχει κανένα αντίκρυσμα. Αξίζει να σημειώσουμε ότι μόνο το 5% των καταθέσεων υπάρχει σε πραγματικό χρήμα.
Αυτό λοιπόν που θα σώσει τις καταθέσεις μας είναι μαζί με την έξοδό μας από το ευρώ, είναι η ταυτόχρονη εθνικοποίηση των τραπεζών (των 5 μεγαλυτέρων) με πρώτη την τράπεζα της Ελλάδος.
Αυτό θα καθησυχάσει τους καταθέτες, θα υπάρχει πραγματικό χρήμα καθώς -εφόσον εμείς θα το τυπώνουμε- και με την ταυτόχρονη διαγραφή χρεών των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, η οικονομία θα έχει την δυνατότητα να αναπτυχθεί ταχύτατα.
Απαραίτητη προυπόθεση είναι να υπάρχει ο έλεγχος ροής κεφαλαίων για δύο βασικούς λόγους:
1ον Να μην μπορούν να "φεύγουν" μεγάλα ποσά από την ελληνική οικονομία και το τραπεζικό σύστημα... και
2ον Οι μεγαλοκαταθέτες που έστειλαν τα αγνώστου προέλευσης χρήματα σε Αγγλία Ελβετία και Αμερική να μην μπορούν να τα επιστρέψουν στην Ελλάδα, παραμόνο εαν φορολογηθούν αυστηρά.

Δεν θα Μπορούμε να εισάγουμε πετρέλαιο
Καταρχάς όπως πρώτος είπε ο Φίλος μου ο Καζάκης η εθνικοποίηση των ΕΛΠΕ (Ελληνικά πετρέλαια) θα ρίξει την τιμή της βενζίνης και του πετρελαίου κατά 50%. ¨Οσον αναφορά το πως θα το εισάγουμε, το πρόβλημα αντιμετωπίζεται (αρχικά) με διακρατικές συμφωνίες που μπορεί η Ελλάδα να πραγματοποιήσει με διάφορες χώρες όπως για παράδειγμα με την Ρωσία.
Η Ρωσία για όσους δεν ξέρουν, επιθυμεί διακαώς την συνεργασία σε πολλά επίπεδα με την Ελλάδα με ορισμένα ανταλάγματα φυσικά. Ένα από αυτά είναι διέλευση των πλοίων της στο Αιγαίο. Αυτό θα της δώσει μια δυνατότητα να ισχυροποιηθεί στην Μεσόγειο μιας και τώρα οι ΗΠΑ έχουν τα δικά τους προτεκτοράτα στην περιοχή.
Ας μην ξεχνάμε οτι η Ελλάδα είναι πλούσια σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσό και άλλα πολύτιμα μέταλλα. Έχουμε την δυνατότητα με ειδικά πλοιάρια -τα λεγόμενα ship drills- να αντλήσουμε πετρέλαιο άμεσα (1-2 χρόνια) από το αιγαίο ή το Ιόνιο αν προτιμάτε και να το διοχετεύσουμε στην αγορά! Είναι γνωστό ότι Οι Εφοπλιστές Μαρινάκης - Κωστόπουλος, έχουν ήδη παραγγείλει τα συγκεκριμένα πλοία ειδικού τύπου.

Δεν θα μπορούμε να εισάγουμε πρώτες ύλες φάρμακα και τρόφιμα
Υπάρχουν ιστορικά δεδομένα οπού άμεσα η τοπική οικονομία σπεύδει να καλύψει τα "κενά" που δημιουργούνται απο ελλείψεις εισαγομένων προϊόντων δημιουργώντας πρωτοφανή ανάπτυξη. Με μικρές βιοτεχνικές μονάδες στην αρχή, και ανάπτυξη τους στην συνεχεία. Η τρομοκρατία περί στάσεως πληρωμων και αλβανοποιησεως ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ, στάση πληρωμών υπάρχει ΚΑΙ ΤΩΡΑ που είμαστε στο ευρω, για την δε αλβανοποίηση απλά κοιτάξτε γύρω σας...

Η Ελλάδα θα αναγκαστεί να γυρίσει στην παραγωγή άμεσα διότι και μεγάλη ανάγκη θα υπάρχει για τρόφιμα και προϊόντα αλλά και τα ευρωπαϊκά κονδύλια (που κατέστρεψαν την Ελληνική παραγωγή) θα έχουν καταργηθεί.
Φυσικά και η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα προϋποθέτει την προεργασία και τον προσεκτικό σχεδιασμό στο μεγάλο εγχείρημα τουλάχιστον 6 μηνών. Όσον αναφορά τις πρώτες ύλες, μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε άμεσα με διακρατικές συμφωνίες (αρχικά) και φυσικά με την επιστροφή στην παραγωγή, που θα βοηθήσει πάρα πολύ στην αύξηση των θέσεων εργασίας.
To ότι υπάρχει μεγάλος φόβος για τα τρόφιμα και τα φάρμακα οφείλεται στο γεγονός οτι η οικονομία της Ελλάδας είναι καρτελοποιημένη και αλυσοδεμένη με τα διάφορα trust που λυμαίνονται τα λεφτά των φορολογουμένων.
Είναι οι ίδιες πολυεθνικές που χρηματοδοτούν τα 2 μεγάλα κόμματα (και ορισμένα μικρά) για να επιλέγουν ξένα προϊόντα ξένες εταιρίες και όχι εγχώριες.
Γι αυτό και οι τιμές είναι ανεξέλεγκτες. Κάθε μήνας που περνάει στην Ελλάδα έχουμε σχεδόν 8% αύξηση των τιμών των προϊόντων την στιγμή που η μισθοί μειώνονται και οι φόροι αυξάνονται. Το άδικο έιναι οτι στην Ε.Ε. ο μέσος όρος αύξησης τιμών είναι 2%.
Γιατί στην Ελλάδα λοιπόν τέτοια μεγάλη διαφορά;
Γιατί η Ελλάδα έχει γίνει το πιόνι των πολυεθνικών και των διαφόρων trust που ελέχουν αποκλειστικά τις εισαγωγές των προϊόντων;
Μήπως τελικά η είσοδός μας στην ζώνη του ευρώ βοήθησε κάποιους να βγάλουν πολλά χρήματα στις πλάτες των Ελλήνων καταναλωτών;
Μήπως για να εισάγει ασύστολα Γερμανικά προϊόντα, (που πριν αδυνατούσε καθώς η δραχμή το περιόριζε) ή να διαλύσει την εγχώρια παραγωγή της και να γίνει καταναλωτής των πολυεθνικών;
Άρα θα ελέγξουμε το εξωτερικό εμπόριο με σπάσιμο των μονοπωλίων και ταυτόχρονη επιδότηση (με αυστηρούς όρους) των τοπικών επιχειρήσεων και τον τοπικών αγροτών - παραγωγών.
Δεν είναι τυχαίο οτι το σχεδόν το 70% του αγροτικού προϊόντος διαμορφώνεται απο τον μεγαλέμπορα και τον μεσάζοντα. θα μπορούσε κάλλιστα να δημιουργηθεί μια κρατική φαραμακευτική εταιρία που θα προχωρεί σε συμφωνίες με χώρες όπως η Βενεζουέλα, σε περίπτωση που αντιμετωπίσει πρόβλημα με τις συγκεκριμένες υποθέσεις.
Αυτό θα έχει αποτέλεσμα όχι μόνο την επιστροφή στην παραγωγή αλλά και την πτώση των τιμών που οδηγεί στην ανακούφιση του ελληνικού νοικοκυριού. Υπάρχει η δυνατότητα - και αυτό θα είναι πολύ αναγκαίο- εταιρείες όπως η ΙΚΕΑ, η Makro, η Lidl, η Aldy, η Carrefour, η Media Markt, η Praktiker, η Jumbo, η Leroy Merlin, που είναι οι "πλατφόρμες" του νέου εμπορικού ιμπεριαλισμού να τους δώσεις οικονομικά αντικίνητρα, να τους ελέξεις αυστηρά καθώς εξάγουν πάνω απο 500 εκ ευρώ την εβδομάδα και είναι υπεύθυνες για την καταστροφή των τοπικών επιχειρήσεων.
Είναι "άρματα", τα οποία μονοπωλούν την παγκόσμια αγορά και άρα εισπράττουν τη μερίδα του λέοντος στα παγκόσμια κέρδη.
Αν η ελληνική οικονομία —εξαιτίας της σημερινής της κακής οικονομικής κατάστασης— αναγκαστεί να υποχωρήσει στο επίπεδο της Δραχμής, όλες αυτές οι εταιρείες θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την αγορά της.

Ανακεφαλαίωση:

1)Σπας το μονοπώλιο πολυεθνικών και των διαφόρων trust που λεηλατούν την αγροτική οικονομία.
2)Τσακίζεις τον μεσάζοντα
3) Χρηματοδοτείς (με αυστηρούς όρους) την αγροτική οικονομία
4) Προχωράς σε ανταλλαγή προϊόντων (φάρμακα-τρόφιμα με άλλες χώρες μέχρι να ανατάξεις την αγροτική παραγωγή σε περίπτωση που αυτό κριθεί αναγκαίο.

Τουρισμός:

Η Ελλάδα θα γίνει ξανά ανταγωνιστική χάρη στην δραχμή. Αυτό θα γιατί θα είναι λίγο πιο φθηνή από το δολλάδιο αλλά κυρίως γιατί θα είναι μια χώρα που παράγει δικά της προϊόντα με το μοναδικό της κλίμα στον πλανήτη, τα πανέμορφα νησιά της και την ιδιαίτερη θέση της. Όπως και να το κάνουμε είμαστε φιλέτο. Η θέσεις εργασίας θα αυξηθούν κατακόρυφα καθώς οι ελληνικές επιχειρήσεις που θα έχουν ανασάνει από τα διαγραμμένα χρέη και την μείωση της φορολογίας, θα έχουν μπει σε νέα βάση. Η Κρήτη, η Κέρκυρα, η Ρόδος ή η Μύκονος μπορεί στη φαντασία του κόσμου να είναι παραμυθένια νησιά, αλλά στην οικονομία της αριθμητικής είναι μορφές κεφαλαίου. Κεφαλαίου μεγάλης οικονομικής απόδοσης, η οποία είναι μετρήσιμη. Όμως, όταν κάτι είναι μετρήσιμο, είναι ταυτόχρονα και συγκρίσιμο. Άρα η Κρήτη, η Κέρκυρα και τα άλλα τα νησιά στον "Πλανήτη" της οικονομίας εκτός από όμορφοι τουριστικοί προορισμοί είναι και γίγαντες του κεφαλαίου, όπως είναι η Siemens, η Coca-Cola ή η Heinz. Εαν το αντιληφθούν οι έλληνες πολίτες αυτό και εκμεταλευτούν τον αέρα και τον ήλιο της χώρας, τότε τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Όποιος κατέχει αυτό το κεφάλαιο (νησιά), δεν κινδυνεύει στον αγώνα της επιβίωσης. Αυτό είναι το πρόβλημα κάποιων. Το κεφάλαιο της Μεσογείου. Το καλύτερο και πιο αποδοτικό κεφάλαιο δίπλα στην πλουσιότερη αγορά του Πλανήτη. Αυτή είναι η δύναμη της Μεσογείου. Η Μεσόγειος εισπράττει ό,τι υπάρχει —είτε πολύ είτε λίγο— στις τσέπες του κόσμου, ενώ η παραγωγή εισπράττει μόνον όταν υπάρχει οικονομική λειτουργία.

Έχουμε την ιστορία με το μέρος μας

Τραγική ειρωνία.. Ο δικτάτορ Μεταξάς, να αντιστέκεται στου δανειστές και εν συνεχεία η Ελλάδα να αθωώνεται στο Διεθνές δικαστήριο. Ενώ οι σημερινοί μας "δημοκράτες" να μην τολμούν να θέσουν σε δημοψήφισμα την παραμονή της Ελλάδος το ευρώ ή ακόμα και την δυνατότητα επιλογής του λαού όσον αναφορά την επιβολή της δανειακή σύμβασης στη χώρα μας που παραχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα στους δανειστές. Δεν τόλμησαν να μιμηθούν την κυβέρνηση Μεταξά και προτίμησαν να σκύψουν το κεφάλι κεφάλι στους δανειστές, επιβεβαιώνοντας τις υποψίες περί ύπαρξης σχεδίου διάλυσης της χώρας.

Η ιστορία έχει ως εξής: Το 1936 η Ελλάδα αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δανείου που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique. Η κυνέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο διεθνές δικαστήριο με την κατηρορία οτι η Ελλάδα αρνείται να αποπληρώσει τα χρέη της. Η τότε Ελλάδα απάντησε το αυτονόητο, το νόμιμο και ισχυρό επιχείρημα (που απο τότε πολλές χώρες το χρησιμοποίησαν εκτός από την δική μας). Η Ελλάδα αρνείται να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του Λαού και της χώρας! Το Διεθνές δικαστήριο το 1938 δικαίωσε την Ελλάδα, δημιουργώντας νομικό προηγούμενο, στο οποίο μάλιστα το 2003 στηρίχθηκε η Αργεντινή και ο πρόεδρος της, Νέστωρ Κίχνερ, ο οποίος επέλεξε να διαγράψει μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους της χώρα του, αντί να την υποδουλώσει στο ΔΝΤ.

Απαραίτητη προϋπόθεση λοιπόν είναι η πολιτική βούληση και η ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος, για να γίνουν πράξη γενναίες αποφάσεις σαν κι αυτή.

Προσοχή
Η Άρνηση πληρωμών πρέπει να γίνει μονομερώς και χωρίς καμία συμφωνία ή διαπραγμάτευση με τους δανειστές μας.

Η Στάση πληρωμών έχοντας την ίδια κυβέρνηση, θα οδηγήσει πολύ σύντομα στην χρεωκοπία ξανά!

Η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα δεν σημαίνει επιστροφή στην δραχμούλα του Σημίτη αλλά σε μια δραχμή που θα ελέγχεται και τα τυπώνεται από το Ελληνικό κράτος και όχι μια ιδιωτική τράπεζα όπως η Τράπεζα της Ελλάδος ή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην προκειμένη περίπτωση

Η ΕΕ. και διάφορα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κάτω απο μυστικές διαβουλεύσεις με την Ελληνική κυβέρνηση, επεξεργάζονται την επιστροφή στην δραχμή ως κατοχικό νόμισμα με μια τεράστια υποτίμηση που θα θυμίζει σε μεγάλο βαθμό την λεγόμενη Ράλικη Δραχμή, οπού χρειαζόσουν 1000 δραχμές για μια φρατζόλα ψωμί. Αυτού του είδους την δραχμή δεν την θέλουμε και πρέπει να την ξεχωρίζουμε από το εθνικό νόμισμα που προτείνουν όλοι οι ανεξάρτητοι οικονομολόγοι και αναλυτές επι του θέματος.

Στους ηλίθιους που μας λένε ότι εαν επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα θα έρθουν και θα μας αγοράσουν τζάμπα, απαντάμε: Εσείς δεν είστε που λέγατε ότι εάν βγούμε απο το ευρώ θα καταστραφεί η ευρωζώνη και θα αφανιστεί το ευρώ; Άρα πως θα μας αγοράσουν; Και δεύτερον (και σοβαρότερον επιχείρημα) προφανώς και πρέπει να υπάρξει έλεγχος της ροής κεφαλαίων και της αυστηρής φορολόγησης της ροής των κεφαλαίων ή ακόμα και έλεγχος του πόθεν έσχες των χρημάτων.

Υπάρχει και συνέχεια...

Το χειρότερο λοιπόν σενάριο για τους Γερμανούς, που βρίσκονται από πίσω τους και μας απειλούν με αποβολή από το Ευρώ— είναι να ζητήσει η ίδια η Ελλάδα αφού πραγματοποιήσει μονομερώς στάση πληρωμών και έξοδό από τη ζώνη του Ευρώ στη συνέχεια να δρομολογήσει τις διαδικασίες για την είσπραξη των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου από την Γερμανία. Για αυτό αναφέρουμε συνεχώς την ανάγκη ύπαρξης μιας Πατριωτικής πολιτικής ηγεσίας, που θα προτάξει τα συμφέροντα του λαού και με αυτόν τον τρόπο θα αποδώσει και ένα είδος (λιγοστής) δικαιοσύνης προς τα πρόσωπα που υπέφεραν την περίοδο της κατοχής. Διοτί... "λαός που ξεχνά την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει".

Ελπίζουμε να αρχίζετε να αντιλαμβάνεστε τι ακριβώς είναι αυτό που τρομοκρατεί τους τραπεζίτες... τους Eβραιαμερικάνους της goldman sachs οι οποίοι κινούν τα παγκόσμια νήματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Τι είναι αυτό που τους αναγκάζει να βάζουν Γερμανούς, Γάλλους και Αμερικανούς να "προσφέρονται" να βοηθήσουν την Ελλάδα. Τους τρομάζει μια παγκόσμια νομισματική κρίση, η οποία μπορεί να εμφανιστεί από μια ελληνική νομισματική "εκτροπή". Μια κρίση, η οποία θα είναι ολέθρια, αν το "πετυχημένο" αρχικό παράδειγμα της Ελλάδας το ακολουθήσουν κι άλλοι …Πολλοί άλλοι, εφόσον το Ευρώ έχει σχεδιαστεί για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα συγκεκριμένων ευρωπαϊκών κρατών και τραπεζιτών και όχι τα συμφέροντα λαών της Ευρώπης.

Πηγή

Οι 15 λόγοι που θα συμβεί το ευρωπαϊκό κραχ

Posted by Κωνσταντίνος Feature, Ευρώπη, οικονομία, Οικονομία Ευρώπη, Ροή 12/16/2011 12:55:00 μμ

Μπορεί οι Ευρωπαίοι να εμφανίζονται αποφασισμένοι να λύσουν το πρόβλημα της κρίσης χρέους, ωστόσο δεν είναι πλέον κρυφό στους αναλυτές και τους επενδυτές ότι με τις λύσεις που προτείνονται οδεύουμε ολοταχώς σε μία παταγώδη κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος χωρίς προηγούμενο...

Σύμφωνα με τους αναλυτές οι Ευρωπαίοι πήραν μία απόφαση που δεν έχει ξαναληφθεί από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αποφάσισαν να αυστηροποιήσουν τόσο πολύ τα δημοσιονομικά κριτήρια, υπό το φόβο των σοβαρών κυρώσεων για τα απείθαρχα μέλη της ευρωζώνης, ενώ την ίδια ώρα απαγόρευσαν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να προχωρήσει στο τύπωμα χρήματος ώστε να μην χρηματοδοτηθούν τα χρέη των κυβερνήσεων.

Χωρίς αμφιβολία τέτοιες λύσεις είναι γερμανικής εμπνεύσεως. Προτάσσουν τη σκληρή λιτότητα με κάθε κόστος, και με το ρίσκο το χρέος να φτάσει σε επίπεδα ρεκορ την ώρα που η οικονομία συρρικνώνεται.
Οι αναλυτές επισημαίνουν 17 σημάδια κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου ότι η παγκόσμια οικονομία οδεύει προς ένα χρηματοπιστωτικό κραχ.

1.Η μείωση των κρατικών δαπανών προκαλεί ταυτόχρονα επιβράδυνση της ανάπτυξης. Ήδη το είδαμε να συμβαίνει στην Ελλάδα, ενώ τώρα την ίδια πολιτική ετοιμάζονται να επιβάλλουν και στην υπόλοιπη Ευρώπη

2.Αφού οι ρυθμοί της οικονομίας κινδυνεύουν να πέσουν ανησυχητικά, η ανεργία θα κλιμακωθεί. Ήδη τα ποσοστά σε δέκα περίπου μέλη της ευρωζώνης έχουν ξεπεράσει το 10%, με απρόβλεπτες συνέπειες σε περίπτωση που επιστρέψουν σε υφεσιακό περιβάλλον.

3.Την ώρα που πολλές κυβερνήσεις δεν μπορούν να αποκαστήσουν το φθηνό δανεισμό τους, οι Γερμανοί, και άλλα ισχυρά κράτη, δείχνουν ότι «αρρωσταίνουν» σε οποιοδήποτε σχέδιο διάσωσης.

4.Ενώ θεωρητικά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί να προχωρήσει στο τύπωμα χρήματος αγοράζοντας παράλληλα και κρατικό χρέος, οι Ευρωπαίο δεν θέλουν ούτε να το ακούν, με τον κίνδυνο διάσπασης της ευρωζώνης να είναι ολοένα και πιο κοντά.

5.Δεν είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι μέχρι το τέλος του επόμενου καλοκαιριού θα έχει ολοκληρωθεί η αναθεώρηση της ευρωπαϊκής συνθήκης. Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική, όπως άλλωστε την αποτύπωσε πριν από λίγες μέρες και η Αγκέλα Μέρκελ, αναφέροντας ότι η επίλυση της κρίσης χρέους θα πάρει πολλά χρόνια. Και οι αναλυτές απορούν... γιατί ο χρόνος τελειώνει.

6.Η Ευρώπη δεν διαθέτει κανέναν μηχανισμό κοινής έκδοσης ομολόγων, μεταφοράς κεφαλαίων και Υπουργείου Οικονομικών, ενώ και οι μηχανισμοί ESM και EFSF δεν διαθέτουν κάποιο σαφές θεσμικό πλαίσιο.

7.Κανένας δεν θέλει πια να δανείζει τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Δεκάδες ευρωπαϊκές τράπεζες βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο, ενώ την ίδια ώρα μόνο οι Κεντρικές Τράπεζες μπορούν να τους παράσχουν κάποια εργαλεία ρευστότητας.

8.Η πιστωτική επέκταση των ευρωπαϊκών τραπεζών έχει μειωθεί δραματικά, την ώρα που οι ίδιες προσπαθούν να ενισχύσουν σε ένα «εχθρικό περιβάλλον» τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας τους.

9.Οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι κυριολεκτικά φορτωμένες με κρατικά ομόλογα, τα οποία έχουν μετατραπεί σε τοξικά, εντείνοντας τον πανικό στην προσπάθεια τους να τα ξεφορτωθούν.

10.Οι αποδόσεις των ευρωπαϊκών κρατικών ομολόγων παραμένουν σε απίστευτα υψηλά επίπεδα, ενώ η ΕΚΤ έχει ξοδέψει περί τα 274 δις. δολάρια για να αποσυμπιέσει την αγορά

11. Οι αποδόσεις των ομολόγων γίνονται ολοένα και πιο σημαντικές αν αναλογιστεί κανείς ότι το 2012 οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αναχρηματοδοτήσουν σημαντικό μέρος των ομολόγων που λήγουν.

12.Οι οίκοι αξιολόγησης έχουν προβεί σε αυστηρές προειδοποιήσεις για τις επικείμενες υποβαθμίσεις που αναμένεται να υπάρξουν στην Ευρώπη

13.Οι μετοχές των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών τραπεζών σχεδόν έχουν καταρρεύσει

14.Ήδη έχουν φύγει σημαντικά κεφάλαια από τις ευρωπαϊκές τράπεζες, με πολλούς αναλυτές να έχουν αρχίσει να κάνουν λόγο για bank run

15. Την ώρα που η ύφεση είναι προ των πυλών, το νέο σύμφωνο που προτείνεται δένει τα χέρια των κυβερνήσεων αναφορικά με την αύξηση των κρατικών δαπανών ώστε να τονωθεί η ανάπτυξη

Η εξίσωση σύμφωνα με τους αναλυτές οδηγεί σε ένα συμπέρασμα: Ότι η Ευρώπη έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα και η κατάληξη μόνο αισιόδοξη δεν θα είναι. Κι αυτό γιατί η εξίσωση έχει ως εξής:

Σκληρή λιτότητα + τοξικά επίπεδα κυβερνητικού χρέους + αύξηση των αποδόσεων των ομολόγων + έλλειψη εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα + υπερμόχλευση των τραπεζικών ισολογισμών = Χρηματοπιστωτικό κραχ

Πηγή

tromaktiko: Τέλος στη μπουγάδα

tromaktiko: Τέλος στη μπουγάδα: Τέλος στην μπουγάδα πρόκειται να βάλουν οι Κινέζοι με μια πρωτοποριακή ιδέα που θέλει τα ρούχα να καθαρίζονται από μόνα τους!! Από το ύφασ...

ΣΟΚ στην ΠΑ: Έκοψαν το δώρο Χριστουγέννων στους πιλότους!

ΣΟΚ στην ΠΑ: Έκοψαν το δώρο Χριστουγέννων στους πιλότους!

Τρόϊκα σε Reuters: "Ούτε η δανειακή σύμβαση, ούτε το PSI προχωρά"!

Τρόϊκα σε Reuters: "Ούτε η δανειακή σύμβαση, ούτε το PSI προχωρά"!

ΥΠΕΞ για αγωγό: «Κοινή η θέση Ελλάδας-Ρωσίας»

ΥΠΕΞ για αγωγό: «Κοινή η θέση Ελλάδας-Ρωσίας»

Μόσχα: Υπογραφή ελληνορωσικής συμφωνίας

Μόσχα: Υπογραφή ελληνορωσικής συμφωνίας

ΤΙ ΑΡΑΓΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ

Αλβανία: «Σβήνουν» την ελληνική μειονότητα

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας αποφάσισε την κατάργηση του όρου «εθνικότητα» από τις ληξιαρχικές πράξεις και προσπαθεί να «σβήσει» το ελληνικό στοιχείο. Πρώτα ακύρωσε τη συμφωνία για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στο βόρειο Ιόνιο και την Αδριατική με την Ελλάδα. Τώρα αποφάσισε να καταργήσει τον όρο «εθνικότητα» από τα επίσημα έγγραφα των ληξιαρχείων. Το Αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο συνεχίζει να κρίνει αρνητικά ό,τι έχει σχέση με την Ελλάδα και τους Έλληνες. Στόχος, πρωτίστως, η ελληνική μειονότητα της Αλβανίας.

Η πρόσφατη απόφασή του για την κατάργηση του όρου «εθνικότητα» ήταν σχεδόν αναμενόμενη, αν θυμηθούμε και τα όσα συνέβησαν στην πρόσφατη απογραφή, μέσω της οποίας έγινε προσπάθεια να «μειωθεί» η ελληνική μειονότητα της Αλβανίας. Η οικονομική κρίση, καθώς και η ουσιαστική υποβάθμιση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επιτρέπει σε εθνικιστικές δυνάμεις στις γειτονικές χώρες να κάνουν και πάλι όνειρα. Φαίνεται αυτό στα Σκόπια, φαίνεται και στην Αλβανία, αν και δυστυχώς στη δεύτερη, η ανθελληνική πολιτική, πρωτίστως η πολιτική σε βάρος της μειονότητας, κλιμακώνεται και έχει σταθερά κρατικά και ημικρατικά χαρακτηριστικά…

strategyreports

Το μεγάλο μυστικό του ρωσικού στρατού!

Το μεγάλο μυστικό του ρωσικού στρατού!

Η ενίσχυση του ρωσικού στρατού αποτελεί μια από τις μεγάλες προτεραιότητες της «δίδυμης ηγεσίας» του κράτους, έστω και σε καιρό...ειρήνης. Ξένοι ειδικοί αναγνωρίζουν ότι τα ελικόπτερα KA-52 (Alligator) που χρησιμοποιούνται στις ασκήσεις του πολεμικού ναυτικού αναγνωρίζονται ως τα κορυφαία μαχητικά στο είδος τους, σε ολόκληρο τον κόσμο, ακόμα και από αντίστοιχα αεροσκάφη του αμερικανικού στρατού.

Ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ και ο Βλάντιμιρ Πούτιν είχαν κάθε λόγο να χαμογελούν από ικανοποίηση, όταν πληροφορήθηκαν για τις επιδόσεις των KA-52 (Alligator) στα πρόσφατα γυμνάσια των Ναυτικών Δυνάμεων της χώρας στην θάλασσα του Μπάρεντς.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Φωνής της Ρωσίας», τα KA-52 (Alligator), που πρωταγωνίστησαν στις ασκήσεις προσεδάφισης μαχητικού ελικοπτέρου σε κατάστρωμα μεγάλου υποβρυχίου, θα αποτελέσουν την κύρια δύναμη κρούσης των ελικοπτεροφόρων Mistral, τα οποία μέσα σε τρία χρόνια θα συμπεριληφθούν στους εξοπλισμούς των Ναυτικών Δυνάμεων της Ρωσίας!

Ανώτερα των Apache

Τα KA-52 (Alligator) θεωρούνται ανώτερα ακόμα και από τα πολύ δημοφιλή Apache και οι στρατιωτικοί αναλυτές πιστεύουν ότι πίσω από τις δοκιμές του Σεπτέμβρη, κρύβεται ένα μεγάλο μυστικό του ρωσικού στρατού: οι υποψίες των ειδικών εστιάζονται στην πιθανή χρήση των μαχητικών ελικοπτέρων αυτού του τύπου για επιχειρήσεις στην μαύρη Θάλασσα και την Κασπία, παρότι οι ίδιοι οι Ρώσοι υποστηρίζουν ότι προορίζουν το φοβερό όπλο τους για να εξοπλίσουν τον βόρειο στόλο τους και τον στόλο του Ειρηνικού.

Σε μια εποχή που ο «ψυχρός πόλεμος» είναι, απλά, ένα κεφάλαιο της ιστορίας και οι σχέσεις των δυο υπερδυνάμεων του πλανήτη έχουν αποκατασταθεί, όσο ποτέ άλλοτε, οι Ρώσοι προβάλλουν μεν τα αντι-πυρηνικά μηνύματα, αλλά, ταυτόχρονα φροντίζουν να μην αφήνουν τίποτα στην τύχη του...

Στρατιωτική εγρήγορση

Το στρατιωτικό σκέλος αποκτά άλλη μια παράμετρο για την χώρα. Χθες ολοκληρώθηκε η επιθεωρητική πτήση Ρώσων ειδικών (3-7/10) πάνω από το έδαφος της Τουρκίας στο πλαίσιο της εφαρμογής του Διεθνούς Συμφώνου Ανοικτού Ουρανού. Η πτήση πραγματοποιήθηκε από το τουρκικό αεροδρόμιο Εσκισεχίρ σε συντονισμένη γραμμή, μήκους 1.500 χιλιομέτρων.

Στο ρωσικό αεροσκάφος επέβαιναν ειδικοί της Ρωσίας και της Τουρκίας, οι οποίοι θα ελέγχουν μαζί τον μηχανισμό χρησιμοποίησης των τεχνικών μέσων παρακολούθησης.

Η εγρήγορση των Ρώσων θα προκαλούσε...ανησυχίες, αν δεν ήταν γνωστό πως πρόκειται για προγραμματισμένες κινήσεις και ασκήσεις, ή επιθεωρήσεις για το φθινόπωρο του 2011. Ούτε για πόλεμο να προετοιμαζόταν η ρωσική στρατιωτική «μηχανή».

Ευτυχώς, βέβαια, δεν ισχύει σε καμία περίπτωση κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, η ρωσική πλευρά έχει λόγους να κάνει «επίδειξη δύναμης» στα μάτια των άλλων ισχυρών. Εστω και για τον «φόβο των Ιουδαίων»...

press-time

ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

Στην δίκη των ΟΥΚ...> Οι δημητράδες, τα παρατηρητάκια, τα πρακτοράκια και λοιπές αλβανέζες τα μάτια κάτω!

Update σκευωρίας ελληνόφωνων και σκοπιανο-αλβανέζων κατά Ελλήνων ΟΥΚ: συνελήφθη για ψευδορκία ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας, κάποιος δημοσιογράφος της Ελ/τυπίας. Οι σκοπιανοαλβανέζοι/ες κρύφτηκαν και διετάχθη η βίαιη προσαγωγή τους. Συνελήφθη άτομο στην αίθουσα για λεκτική αψιμαχία με το δικηγόρο της πολιτικής αγωγής. Η δίκη διακόπηκε για την Τρίτη, 11.30 > 16/12/2011

Update: ένας Tarti (Tάρτης, ελληνόφωνος δικηγόρος πολιτικής αγωγής) δοκίμασε τι σημαίνει μπουνιά στη μάπα από Έφεδρο Ειδικών Δυνάμεων. Οι δημητράδες, τα παρατηρητάκια, τα πρακτοράκια και λοιπές αλβανέζες τα μάτια κάτω. Ο ψευδομάρτυρας δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας και βασικός κατήγορος κατά Ελλήνων ΟΥΚάδων στη φυλακή για ψευδορκία και ψευδομαρτυρία.

18.000 Έλληνες αριθμεί στο ΦΒ η ομάδα στήριξης των ΟΥΚ που τους καλεί να ξαναφωνάξουν τα συνθήματα σε όλες τις παρελάσεις. Εδώ. Εκατοντάδες Έλληνες πατριώτες συμπαρίστανται από το πρωί στα παληκάρια μέσα και έξω από το Ναυτοδικείο. Συνεχείς οι εντάσεις μέσα στην αίθουσα. Ο πρόεδρος διέταξε τη σύλληψη για ΨΕΥΔΟΡΚΙΑ του βασικού μάρτυρα κατηγορίας, αυτού του δημοσιογράφου της εφημερίδας Ελ/τυπία, που διακίνησε το επίμαχο βίντεο, γιατί ΥΠΕΠΙΠΤΕ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ. Ο σκοπιανός και ο αλβανέζος κλαψούριζαν ότι φοβούνται για τη ζωή τους και δεν προσήλθαν. Ο πρόεδρος διέταξε τη βίαιη προσαγωγή και αυτών με περιπολικό.

allenaki

ΚΑΜΑΡΩΣΤΕΤΟΝ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΗΤΤΟΠΑΘΗΣ Η ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΙΣΗ

Αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στη Μ. Ανατολή

Αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στη Μ. Ανατολή

Στα δίχτυα του ΣΔΟΕ «χρυσό» ΙΧ, έφευγε για Γερμανία…- Το εντόπισαν στην Πάτρα (πριν φύγει για Γερμανία) με ράβδους 130 κιλών, αξίας 7.000.000 €

Στα δίχτυα του ΣΔΟΕ «χρυσό» ΙΧ, έφευγε για Γερμανία…- Το εντόπισαν στην Πάτρα (πριν φύγει για Γερμανία) με ράβδους 130 κιλών, αξίας 7.000.000 €

Το εντόπισαν στην Πάτρα (πριν φύγει για Γερμανία) με ράβδους 130 κιλών, αξίας 7.000.000 € > Παραλίγο να χάσουν την όρασή τους από τη λάμψη χρυσού που αντίκρισαν! Το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος εντόπισε Ι.Χ. στη Πάτρα, το οποίο μετέφερε 130 κιλά χρυσού, αξίας άνω των 7.000.000 ευρώ. Ο χρυσός θα εξαγόταν, μέσω Ιταλίας, στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Στελέχη του ΣΔΟΕ διατείνονται ότι έπιασαν λαβράκι. Στον έλεγχο που διεξήγαγαν δεν εντόπισαν κανένα παραστατικό, παρά μόνο κάποια έγγραφα από τα οποία προέκυπτε ότι ο χρυσός είχε τελικό προορισμό τη Γερμανία.

Στην πιάτσα του «παράνομου χρυσού» τα κυκλώματα συνήθως αγοράζουν τιμαλφή, τα οποία μετατρέπουν στη συνέχεια σε μπάρες χρυσού, εξάγοντάς τες μέσω offshore εταιριών.
Η διαδικασία που ακολουθείται στα πιστοποιημένα από το κράτος ενεχυροδανειστήρια είναι συγκεκριμένη. Ο ιδιοκτήτης εκτιμά το αντικείμενο, δίνει τη τιμή στον πελάτη και τότε καταγράφονται τα στοιχεία του, με την υποχρεωτική επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας.
Οι ιδιοκτήτες όμως των νόμιμων καταστημάτων καταγγέλλουν ότι υπάρχουν και κάποια χρυσοχοεία και ενεχυροδανειστήρια που αγοράζουν «μαύρα» και ως εκ τούτου προτιμώνται από τους ενδιαφερομένους, αφού οι τιμές που δίνουν είναι καλύτερες.
Η συγκεκριμένη δουλειά φαίνεται ότι αποδίδει, καθώς τα ενεχυροδανειστήρια εξαπλώνονται συνεχώς. Ωστόσο, στελέχη του ΣΔΟΕ σημειώνουν ότι ο συγκεκριμένος χώρος αποτελεί γάγγραινα φοροδιαφυγής και λαθρεμπορίου.
Από τους ελέγχους που έχει πραγματοποιήσει το Σώμα προέκυψε ότι το ποσοστό φορολογικής παραβατικότητας ξεπερνά το 70%. Από τα 65 ενεχυροδανειστήρια που ελέγχθηκαν, περίπου τα 50 εντοπίστηκαν να έχουν υποπέσει σε φορολογικές και τελωνειακές παραβάσεις.
Το ΣΔΟΕ οργανώνει και μεθοδεύει έναν καθολικό και σαρωτικό έλεγχο σε όλα αυτά τα «μαγαζιά του χρήματος», σε μια προσπάθεια καταρχάς να εντοπιστούν παραβάσεις οικονομικού και ποινικού χαρακτήρα και σε δεύτερο επίπεδο να μπει τάξη σε μια καινούργια και άναρχη αγορά.
«Προκαλεί εντύπωση και ερωτήματα αυτή η ξαφνική εμφάνιση τόσο πολλών ενεχυροδανειστηρίων στη χώρα» τονίζουν ανώτερες πηγές του ΣΔΟΕ. «Πώς βρέθηκαν ξαφνικά και εν μέσω κρίσης τόσο πολλοί με τέτοια ρευστότητα, που μπορούν να δανείζουν τους συμπολίτες τους με αντάλλαγμα τα χρυσαφικά τους; Είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι αδυνατούν να πάρουν πίσω ό,τι έχουν αφήσει στα μαγαζιά αυτά ως ενέχυρο. Συνεπώς το επόμενο ερώτημα που προκύπτει είναι πού διοχετεύεται όλος αυτός ο συσσωρευμένος χρυσός. Το ερώτημα είναι αν αυτά τα καταστήματα αποδίδουν φόρους, έχουν υπαλλήλους, αποδίδουν ασφαλιστικές εισφορές ή η αδήλωτη εργασία κι εδώ φουντώνει».

Νεκταρία Σταμούλη – Δημοκρατία

«ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΕΤΟΧΟΣ»: Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ. Όλη η αλήθεια και η δικαίωση της Ελλάδας που αποσιωπούν οι βαρώνοι των ΜΜ”Ε”

«ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΕΤΟΧΟΣ»: Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ. Όλη η αλήθεια και η δικαίωση της Ελλάδας που αποσιωπούν οι βαρώνοι των ΜΜ”Ε”

Αλήθειες και ψέματα για την δραχμή

• Γράφει ο Δημήτρης Καζάκης

Τι θα γίνει έτσι και επιστρέψουμε στη δραχμή; Προφανώς θα πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει. Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία του Εμβέρ Χότζα, Βόρεια Κορέα του Κιμ Ιλ Σουνγκ, ή θα γυρίσουμε στην λίθινη εποχή. Ακριβώς δηλαδή όπως ήταν πριν αποκτήσουμε το ευρώ. Διότι, αν δεν με γελά η μνήμη μου, οι Έλληνες πριν το ευρώ κατοικούσαν στις σπηλιές και στα δέντρα, φορούσαν δέρματα, ζεσταίνονταν με κοπριές και έτρωγαν κουκουνάρια. Μιας και ποιος δεχόταν τότε την ξεφτιλισμένη πληθωριστική δραχμούλα;

Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική οικονομία επιβίωνε – με όλα τα προβλήματά της – πολύ καλύτερα εκτός ευρώ παρά με το «ισχυρό ευρώ». Είχε διεθνείς σχέσεις και πριν το ευρώ και μάλιστα καλύτερες, με περισσότερες χώρες και πιο προσοδοφόρες. Και παρά το γεγονός ότι το εθνικό νόμισμα, δηλαδή τη δραχμή, την μεταχειρίζονταν οι κυβερνήσεις με κύριο σκοπό να διευκολυνθεί η κερδοσκοπία και να αυξηθεί η λεγόμενη ανταγωνιστικότητα με διαρκείς υποτιμήσεις, τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

Τα εξωτερικά ελλείμματα της χώρας ποτέ δεν έφτασαν στα ύψη που βρέθηκαν επί ευρώ. Μάλλον ήταν αδιάφορο σ’ όλους όσοι εμπορεύονταν με την χώρα η κατάσταση της δραχμούλας. Οι εξωτερικές σχέσεις της χώρας ήταν σαφώς πιο εκτεταμένες και πιο πολύπλευρες απ’ ότι σήμερα που 3 χώρες ελέγχουν ουσιαστικά το εξωτερικό εμπόριό της.

Παρά τον πληθωρισμό και τις διαρκείς υποτιμήσεις οι εξωτερικοί όροι εμπορίου της χώρας ήταν πολύ καλύτεροι απ’ ότι την δεκαετία του ευρώ. Το ίδιο και η εσωτερική αγοραστική δύναμη της οικονομίας.

Χάρις στη δραχμούλα το χρέος ήταν απολύτως διαχειρίσιμο και παρά την εκτίναξή του επί Μητσοτάκη και Σημίτη δεν μας οδήγησε σε χρεοκοπία. Κι ούτε θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε στη σημερινή χρεοκοπία, όσο διατηρούσαμε τη δραχμή.

Αυτά είναι τα γεγονότα. Να θυμίσουμε μόνο ότι από την υποτίμηση της δραχμής έναντι του δολαρίου επί Μαρκεζίνη (1954), το εθνικό νόμισμα έχασε πάνω από 10 φορές την αξία του έως ότου μπήκαμε στο ευρώ. Στην μεταπολίτευση χάρις στις τρεις επίσημες υποτιμήσεις και την τακτική της διολίσθησης, η δραχμή έχασε το 90% της αξίας της. Καταστράφηκε η οικονομία; Μήπως χρεοκόπησε και δεν το γνωρίζουμε; Χάθηκαν οι καταθέσεις; Εξαφανίστηκε το νόμισμα; Κατέρρευσαν οι εξωτερικές οικονομικές δοσοληψίες; Τίποτε απ’ όλα αυτά. Γιατί άραγε;

Επιπλέον, μήπως χρεοκόπησε ποτέ η Ελλάδα λόγω εθνικού νομίσματος; Ποτέ! Το 1893 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω υπερδανεισμού σε χρυσό φράγκο, λόγω της ένταξης στην νομισματική Λατινική Ένωση, η οποία διαφημίστηκε και τότε ως ιδανική για φτηνά δάνεια προς το δημόσιο. Το 1932 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω χρυσής δραχμής και υπερδανεισμού σε χρυσές λίρες, μιας και τότε ανήκε στην νομισματική ένωση της χρυσής λίρας στερλίνας.

Δεν υπάρχει «διεθνής λύση»

Το ίδιο και αμέσως μετά την απελευθέρωση όταν η Βρετανία επέβαλε την συμφωνία του Λονδίνου (1944) στην Ελλάδα με βάση την οποία η χρυσή λίρα λειτουργούσε ως βασικό γενικό ισοδύναμο της ελληνικής οικονομίας. Έτσι φτάσαμε να στοιχίζει ένα καρβέλι ψωμί μερικά εκατομμύρια δραχμές και ο μαυραγοριτισμός να σαρώνει. Αυτή η συμφωνία του Λονδίνου και η έκδοση κατόπιν της στρατιωτικής βρετανικής λίρας για το εσωτερικό της Ελλάδας, σηματοδότησε την δεύτερη περίοδο της κατοχής, την βρετανική κατοχή.

Οι παγκόσμιες κρίσεις του οικονομικού στερεώματος της αγοράς δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν σε διεθνές επίπεδο. Εκτός κι αν αποζητάμε εμπόλεμες συρράξεις ανάμεσα στους ισχυρούς με οικονομικούς, είτε πολιτικούς όρους. Μόνο έτσι ξέρει η παγκόσμια αγορά να αναζητά διεθνείς λύσεις. Αυτό αποτελεί θέσφατο για όποιον έχει στοιχειωδώς μελετήσει τις μεγάλες περιόδους παγκόσμιας κρίσης από την εποχή της πρώτης Μεγάλης Ύφεσης του 1873-1896.

Η ανάγκη εθνικού νομίσματος, ειδικά για τις πιο ασθενικές οικονομίες, γεννήθηκε ως αδήριτη ανάγκη αντιμετώπισης και θωράκισης των εθνικών οικονομιών από τις παγκόσμιες κρίσεις και αναταράξεις των αγορών. Εντελώς ενδεικτικά μόνο, θα άξιζε τον κόπο να αναφέρουμε ότι ο Τζον Μέϊναρτ Κέϊνς, που παπαγαλίζουν ορισμένοι σύγχρονοι idiotus ignoramus με πανεπιστημιακούς τίτλους, όταν βρέθηκε σε μια ανάλογη παγκόσμια κρίση χρέους, τι πρότεινε; Όταν μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όλα τα εμπόλεμα κράτη βρέθηκαν καταχρεωμένα κυρίως προς την μόνη χώρα πιστωτή που είχε απομείνει, τις ΗΠΑ, ο Κέϊνς ξάφνιασε το αστικό κατεστημένο με δυο καίριες προτάσεις: Αφενός, ισχυρίστηκε ότι τα χρέη είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν και προκειμένου να επιβάλλουν οι εξεγερμένοι λαοί τη διαγραφή τους, θα έπρεπε να πειστούν οι ΗΠΑ να προβούν αυτές σε διαγραφή των χρεωστικών της απαιτήσεων. Αφετέρου, να καταργηθεί ο χρυσός κανόνας, οι σταθερές ισοτιμίες και το ιδιωτικά εκδιδόμενο χρήμα και οι οικονομίες να μεταβούν τάχιστα σε εθνικό νόμισμα που εκδίδει το οικείο κράτος με βάση τις ανάγκες του.

Όταν τόλμησε να τα προτείνει για πρώτη φορά το 1920, αντιμετωπίστηκε ως «γραφικός» και ανόητος από τους μεγάλους τραπεζίτες και χρηματιστές. Ο μεγαλοχρηματιστής Λέφινγουελ και συνεταίρος του Μόργκαν, όταν πρωτάκουσε τον Κέινς να προτείνει τόσο αιρετικές ιδέες, σχολίασε: « Ο Κέινς… φλερτάρει με περίεργους θεούς και προτείνει να εγκαταλείψουμε για πάντα τον χρυσό κανόνα και να τον αντικαταστήσουμε με ένα «κατευθυνόμενο» νόμισμα… είναι καλύτερα να έχουμε κάποια σταθερά παρά να παραδώσουμε τις υποθέσεις μας στην ευφυΐα των δημοσιολογούντων οικονομολόγων και των πολιτικών…» Εκεί βρισκόταν το κουμπί. Η αντικατάσταση του παγκόσμιου σταθερού νομίσματος με εθνικά «κατευθυνόμενα» νομίσματα με βάση τις ανάγκες των εθνικών οικονομιών, περιόριζε δραστικά τον έλεγχο από τους μεγάλους χρηματιστές και τραπεζίτες που λειτουργούσαν στην παγκόσμια αγορά. Κι αυτό ήταν κάτι αδιανόητο. Τι θα συνέβαινε αν γινόταν κάτι τέτοιο; Οι ουρανοί θα άνοιγαν και θα κατέστρεφαν τους ασεβείς! Μα είναι δυνατόν να λειτουργήσει η οικονομία χωρίς σταθερό νόμισμα με παγκόσμιο αντίκρισμα; Θα εξαφανιστεί το διεθνές εμπόριο. Θα χαθούν οι αποταμιεύσεις και κανείς δεν θα θέλει να συναλλάσσεται με ένα πληθωριστικό εθνικό νόμισμα, το οποίο το μόνο που θα κάνει είναι να υποτιμάται διαρκώς. Αυτά κι άλλα πολλά, σαν σήμερα, επικαλούνταν όσοι θεωρούσαν τον Κέϊνς τρελό, γραφικό και ανόητο που προτείνει τέτοια πράγματα.

Βέβαια ο Κέϊνς πίστευε λανθασμένα ότι μπορεί να πείσει τις κυβερνήσεις και κυρίως τις ΗΠΑ να το κάνουν από μόνες τους, πριν προλάβουν να τους το επιβάλουν οι λαοί. Όπως κάποιοι σήμερα πιστεύουν πώς μπορούν να πείσουν την ΕΕ και την ΕΚΤ να ασκήσει άλλη πολιτική από αυτή που ασκούν και να κρατήσουν άλλη στάση από αυτήν που κρατούν.

«Ισχυρό ευρώ» και πόλεμος

Το κλου της ιστορίας είναι ότι η κρίση του 1929 έφερε όλα αυτά που οι πολέμιοι του Κέϊνς χρέωναν ως δήθεν αναπόφευκτες συνέπειες των προτάσεων για διαγραφή του χρέους και αποκατάσταση του εθνικού νομίσματος. Οι λαοί εξεγέρθηκαν τελικά και οι ίδιοι που δεν ήθελαν με τίποτε να δουν να χάνονται τα χρηματιστικά κέρδη τους, έφεραν τον φασισμό και τον ναζισμό οδηγώντας τον κόσμο στο ολοκαύτωμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.

Το ίδιο θα συμβεί και σήμερα, αν αφήσουμε τις ίδιες δυνάμεις της ανοιχτής δικτατορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου να επιμείνουν στην εξυπηρέτηση του χρέους και στην κατοχύρωση του «ισχυρού ευρώ». Κι αυτό ήδη συμβαίνει με τον διορισμό τραπεζιτών επικεφαλής δοτών κυβερνήσεων, όπως έγινε στην Ελλάδα με τον κ. Λουκά Παπαδήμο και στην Ιταλία με τον κ. Μάριο Μόντι.

Η επινόηση του ευρώ

Ορισμένοι λένε ότι μπορεί η είσοδος στο ευρώ να ήταν λάθος, αλλά τώρα που μπήκαμε η έξοδος θα ήταν καταστροφή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από κάτι τέτοιο. Το ευρώ αποτελεί μια χρηματοπιστωτική επινόηση που δεν βασίζεται, ούτε απηχεί την πραγματική οικονομία ακόμη και σε επίπεδο ευρωζώνης. Η σταθερότητα του ευρώ εξαρτάται όχι από την πραγματική δυναμική της οικονομίας, αλλά από συγκεκριμένες αξιωματικές πολιτικές παραδοχές, από ορισμένες υποθέσεις εργασίας: (1) Σταθερή νομισματική κυκλοφορία, που δεν επιτρέπει την έκδοση πρόσθετου νομίσματος. (2) Χαμηλά επίπεδα χρέους και κρατικών ελλειμμάτων. (3) Συντονισμός οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής.

Η οικονομία όμως δεν κινείται με βάση πολιτικές παραδοχές και μάλιστα αξιωματικού χαρακτήρα, αλλά με βάση την αντικειμενική κατάσταση των συναλλαγών και της παραγωγής στην πραγματική οικονομία. Κι αυτή η κατάσταση είναι πάντα κυμαινόμενη σε τέτοιον βαθμό που καμιά σταθερά δεν μπορεί να λειτουργήσει. Όταν μια οικονομία είναι διαρκώς ελλειμματική στο επίπεδο της παραγωγής και των συναλλαγών, όσο κι αν προσπαθεί είναι αδύνατο να τηρήσει τις όποιες παραδοχές και αξιώματα. Ότι κι αν κάνει.

Έτσι και με το ευρώ. Ένα νόμισμα που βασίζεται σε εξωπραγματικά αξιώματα δεν μπορεί να διασωθεί ενισχύοντας τις υποθέσεις εργασίας πάνω στις οποίες στηρίχθηκε. Είναι αδύνατον. Όσο ενισχύονται οι αξιωματικές πολιτικές παραδοχές σε βάρος της πραγματικής κατάστασης της οικονομίας, τόσο περισσότερο θα σπέρνει την χρεοκοπία, την καταστροφή και την ισοπέδωση. Σε βαθμό μάλιστα πρωτάκουστο για τους λαούς της Ευρώπης.

Μέχρι εδώ το παραμύθι περί «λίθινης εποχής»

Επομένως η λίθινη εποχή δεν είναι ένα ενδεχόμενο που συνδέεται με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, αλλά με την ίδια την παραμονή στο ευρώ. Άλλωστε στη λίθινη εποχή ζουν ήδη οι πάνω από 1 εκατομμύριο άνεργοι της χώρας, αλλά και τα 4 εκατομμύρια εργαζόμενοι που βιώνουν μια κατάσταση όπου είτε βρίσκονται με δουλειά χωρίς μέλλον, είτε με μέλλον χωρίς δουλειά, όπως το 50% και πλέον της νέας γενιάς. Δεν συζητάμε βέβαια για την ανέχεια που έχει ενσκήψει στην πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών. Οι συνθήκες μέσα στις οποίες ζει η μέση ελληνική οικογένεια μπορεί να συγκριθεί μόνο με την κατοχική και την πρώτη μετακατοχική περίοδο.

Κι επειδή η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί σε βαθμό ανήκουστο, θα πρέπει να ρωτήσουμε που βρίσκεται η «κόκκινη γραμμή»; Που πρέπει να φτάσουμε για να πούμε «φτάνει, ως εδώ»; Πόσοι από τους νέους μας πρέπει να μεταναστεύσουν μαζικά γιατί δεν βρίσκουν ούτε δουλειά του ποδαριού; Πόσοι εργαζόμενοι και μικρομεσαίοι πρέπει να ζήσουν σε συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης; Πόσοι από τους ηλικιωμένους πρέπει να πεθάνουν γιατί δεν έχουν ούτε καν να πληρώσουν για την θέρμανσή τους; Πόσα άτομα με ειδικές ανάγκες πρέπει να ριχτούν στον Καιάδα γιατί καταργείται ακόμη και η πιο στοιχειώδης κοινωνική πρόνοια; Πόσοι θα πρέπει να αφήσουν την τελευταία τους αναπνοή σε κάποιο ράντσο, ή στα χέρια των δικών τους, γιατί διαλύεται ακόμη και η πρωτοβάθμια υγεία;

Είναι ή δεν είναι η λίθινη εποχή αυτή που ζουν σήμερα εκατομμύρια Έλληνες; Τι έχουν να φοβηθούν οι άνεργοι, οι κατεστραμμένοι επαγγελματίες και οι αφανισμένοι μικρομεσαίοι, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και οι εργαζόμενοι που ζουν κυριολεκτικά στο όριο; Τι έχουν να φοβηθούν όλοι αυτοί από την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα; Μην χάσουν τις (ανύπαρκτες) καταθέσεις τους; Μην και χάσουν ακόμη κι αυτά τα λίγα που τους έχουν απομείνει; Μόνο ένας ανόητος ή ένα τυπικό κομματικό στέλεχος, μπορεί να πιστεύει στα σοβαρά σήμερα ότι δεν οδηγούμαστε με μαθηματική βεβαιότητα σε ολοκαύτωμα ενός ολόκληρου λαού προκειμένου να διατηρηθεί μια τυχάρπαστη κερδοσκοπική επινόηση των τραπεζιτών: το ευρώ.

Νέα αρχή να επιβάλλει ο ελληνικός λαός

Με το εθνικό νόμισμα μπορεί να γίνει μια νέα αρχή προς το συμφέρον της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Αρκεί να το επιβάλει ο ίδιος και όχι οι καταχτητές του και οι ντόπιοι δοσίλογοι. Με το εθνικό νόμισμα μπορεί να κερδίσει την ελευθερία του από τους δυνάστες των αγορών και να διεκδικήσει την κυριαρχία του σ’ αυτόν τον τόπο. Κι αυτό είναι το ζουμί της όλης υπόθεσης.

Μπορεί ένας λαός σαν τον ελληνικό να σταθεί στα πόδια του και να προχωρήσει με ίδιες δυνάμεις; Ή είναι καταδικασμένος να χρειάζεται πατερίτσες, προστάτες και νταβατζίδες; Αυτό είναι το δίλλημα που συνδέεται πρώτα και κύρια με το ζήτημα του εθνικού νομίσματος. Η τερατολογία που συνδέεται με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα συνδέεται με την ανάγκη ο λαός να πιστέψει ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του, ότι αν και κατοικεί σε μια από τις πιο ευλογημένες χώρες της Ευρώπης δεν μπορεί να παράγει τίποτε, δεν έχει τα μέσα για να σταθεί όρθιος με τις δικές του δυνάμεις.

Δεν είναι καινούργια αυτή η προσπάθεια. Λίγο μετά την ναζιστική κατοχή οι ίδιες δυνάμεις που υπηρέτησαν το καθεστώς κατοχής πάσχιζαν να πείσουν τον Έλληνα ότι η ανεξαρτησία και η εθνική κυριαρχία είναι ένας μύθος. Ο Γεώργιος Βλάχος της Καθημερινής, συνεργάτης των γερμανικών δυνάμεων κατοχής, έγραψε το 1958 ότι το σύνθημα της εθνικής ανεξαρτησίας είναι «κενό ουσίας πυροτέχνημα», ενώ ο διευθυντής του γνωστού συγκροτήματος Χρ. Λαμπράκης, που διέπρεψε στην κατοχή, έγραφε την ίδια χρονιά πώς «η ανεξαρτησία στον σημερινό κόσμο είναι μια ουτοπία…» Στον χορό αυτού του νεοδοσιλογισμού και ονομαστοί διανοούμενοι της εποχής όπως ο κ. Γ. Θεοτοκάς, ο οποίος έγραφε ότι η «ιστορική αναγκαιότητα» οδηγεί στο ξεπέρασμα των εθνών και στη δημιουργία υπερεθνικών σχηματισμών, γιατί μόνο έτσι μπορεί «να αξιοποιηθεί εντελώς η σύγχρονη τεχνική» και να πραγματοποιηθεί η «σταθερή εξύψωση του βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου των λαϊκών μαζών του κόσμου.»

Αυθυπαρξία ή υποτέλεια;

Την εποχή εκείνη με νωπές της μνήμες των αγώνων κατά του καταχτητή παλιού και νέου, για την λαϊκή και εθνική κυριαρχία, δεν περνούσαν εύκολα οι ενδοτισμοί. Έτσι ο Ε. Παπανούτσος απαντώντας στον Θεοτοκά έγραφε: «ομολογώ πώς άμα βάζω στο νου μου πραγματοποιημένο το καθεστώς που προφητεύει ο καλός φίλος με πιάνει φόβος. Μεγάλος φόβος… Ας θυμηθούμε ότι ο Χίτλερ προόριζε την Ελλάδα για τουριστικά ταξίδια και για καλλιέργεια της αγριόμεντας…». Πολύ σωστά ο κ. Παπανούτσος διαβλέπει τους κινδύνους που συνεπάγονται για την Ελλάδα σε τέτοιες «υπερεθνικές ενώσεις» και σωστά υπογραμμίζει πως η «εθνική μας προσωπικότητα, η πολιτική μας παράδοση, το πνεύμα και το ήθος του λαού μας… ένας μόνο σίγουρος τρόπος υπάρχει να διαφυλαχθούν: η αυθυπαρξία, το δικαίωμα να διαθέτει κανείς τον εαυτό του όπως θέλει, να κυβερνάει αυτός το σπίτι του και όχι οι άλλοι – ας είναι και οι καλύτεροι φίλοι».

Αυθυπαρξία ενός λαού χωρίς οικονομική αυτοδυναμία και εθνική ανεξαρτησία δεν μπορεί να υπάρξει κάτω από οποιοδήποτε καθεστώς. Και αφετηρία για μια τέτοια αυθυπαρξία αποτελεί η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.

Δημοσιεύτηκε στο Ποντίκι, 24/11/2011

Τελικά ποιό ακριβώς είναι το πείραμα που έγινε στην Ελλάδα;

Έχουν βάλει έναν λαό να αδειάσει την... θάλασσα!

Το ερώτημα, για πολλούς μπορεί να μοιάζει ρητορικό, αφού έχουν ήδη πεισθεί από τους διάφορους οικονομολόγους (ναι, από όλους αυτούς που όχι μόνο δεν μπόρεσαν να προβλέψουν την κρίση, αλλά επιμένουν μέχρι και σήμερα να αποδέχονται την λάθος συνταγή εξόδου από αυτήν) πως το πείραμα που έγινε στην Ελλάδα αφορούσε τον τρόπο διάσωσης της οικονομίας της με το ελάχιστο δυνατό κόστος για την Ευρώπη. Να με συγχωρήσουν πολύ οι ειδικοί οικονομολόγοι και οι οικονομολογούντες, αλλά μήπως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι όπως μας έχουν παρουσιαστεί;

Μήπως αμφιβάλει κανείς πως εάν η Ευρώπη ήθελε να κλείσει άμεσα το πρόβλημα της Ελλάδας θα το έκανε άμεσα και χωρίς επικίνδυνους σχεδιασμούς - πειραματισμούς που ενδεχομένως (αν όχι σίγουρα) θα έβαζαν σε κίνδυνο οικονομίες και άλλων κρατών και θα απειλούσαν την ίδια την ύπαρξη της Ευρωζώνης; Η λύση στο πρόβλημα της μικρής οικονομίας της Ελλάδας, με το μικρό χρέος σε σχέση με τα χρέη των υπόλοιπων κρατών – μελών της Ε.Ε., θα μπορούσε να δοθεί άμεσα. Χωρίς πολλές κουβέντες. Και όμως δεν δόθηκε η απαιτούμενη λύση (η κοπή χρήματος), λόγω μη κατανόησης του μεγέθους του προβλήματος, λόγω αναξιόπιστης πολιτικής ηγεσίας της Ελλάδας, λόγω πιθανής συνέχισης ροπής προς τη δημιουργία ελλειμμάτων και από άλλα κράτη - μέλη… Αυτές (και άλλες πολλές) ήταν οι δικαιολογίες, οι προφάσεις, που επικαλέστηκαν και έσυραν την Ελλάδα σε ένα «σχέδιο εξόντωσής» της, μέσα από συνεχή «λάθη» που τελικά κατόρθωσαν αυτό ακριβώς που θα μπορούσε να αποφευχθεί μέσα σε 2-3 ημέρες εκτύπωσης ευρώ…! Μάλιστα, για να γίνουν πειστικότεροι οι ηγέτες (βλ. Μέρκελ και Σαρκοζί) πέταξαν και την λέξη «πείραμα», θέλοντας έτσι να δραματοποιήσουν ακόμη περισσότερο το όλο εγχείρημά τους. Είναι άραγε τόσο αποτυχημένοι και τόσο ανίκανοι, που δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν πως από την αρχή οι αριθμοί δεν «έβγαιναν» και η κατάσταση της Ελλάδας θα δημιουργούσε (ή θα ξεσκέπαζε το ήδη υπάρχον) πρόβλημα στην ευρύτερη οικονομίας της Ευρωζώνης; Όποιος πιστεύει πως τα οικονομικά επιτελεία των ισχυρών οικονομικά κρατών της Ευρώπης (Γαλλίας και Γερμανίας) απέτυχαν να δούνε το οφθαλμοφανές, προφανώς πιστεύει και πως ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν ένας έξυπνος, ικανός και παντοδύναμος πρωθυπουργός…!

Τι συνέβη λοιπόν; Αφού το σχέδιο δεν πήγε λάθος, αφού το πείραμα δεν απέτυχε, πώς βρεθήκαμε ως Ελλάδα (αλλά και ως Ευρώπη) στο τραγικό σημείο που βρισκόμαστε σήμερα; Δυστυχώς, για εμάς τους Έλληνες, το πείραμα δεν απέτυχε. Το πείραμα πέτυχε απολύτως έναν προς έναν όλους τους στόχους του και όπως όλα δείχνουν, είναι πολύ κοντά και στην επίτευξη εκείνου του σκοπού που το δημιούργησε. Πείραμα όντως έγινε, αλλά δεν αφορούσε την διάσωση της Ελλάδας. Το πείραμα αφορούσε την καταρράκωση της οικονομίας και της κοινωνίας της χώρας μας. Αφορούσε την σημαντική μείωση (σχεδόν κατά το ήμισυ και ίσως περισσότερο) του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων πολιτών. Και το πείραμα αυτό πραγματοποιήθηκε βήμα προς βήμα με ένα συγκεκριμένο πλάνο, με εργαλεία και παρατηρητές που συγκέντρωναν στοιχεία πίεσης και αντίδρασης των πολιτών. Το ζητούμενο στο πείραμα αυτό ήταν να κατορθωθεί η απώλεια δικαιωμάτων από τους Έλληνες πολίτες, χωρίς όμως να υπάρξουν επαρκείς αντιδράσεις που θα κατέστρεφαν το όλο εγχείρημα.

Ουσιαστικά, το πείραμα αυτό είναι η πρακτική εφαρμογή του γνωστού πειράματος με τον βάτραχο, τον οποίο βάζουμε στο νερό και ανεβάζουμε σταδιακά την θερμοκρασία του νερού κάνοντας τον βάτραχο να συνηθίζει σε αυτό το περιβάλλον και όταν το νερό γίνει επικίνδυνο για τον βάτραχο, αυτός δεν μπορεί να αντιδράσει, επειδή αν και κατανοεί τον κίνδυνο δεν έχει πλέον τις φυσικές δυνάμεις ή τα εργαλεία για να το κάνει αυτό. Οι Έλληνες, λοιπόν, γίναμε ένα πείραμα μέτρησης αντιδράσεων στην επιβολή πολιτικών και οικονομικών μέτρων που αφαιρούν δικαιώματα και εξαναγκάζουν στην εξαθλίωση. Το πείραμα έγινε και πέτυχε απολύτως. Μόνο που κανένας δεν έχει την διάθεση να σταματήσει το πείραμα αυτό. Το πείραμα πρέπει εντέχνως να αποτύχει, προς παραδειγματισμό των υπολοίπων ευρωπαϊκών λαών. Ο βάτραχος (βλ. Έλληνας πολίτης) πρέπει να «βράσει», πρέπει να καταστραφεί ολοσχερώς, για να γίνει παράδειγμα προς αποφυγή για όλους τους άλλους.

Βέβαια, κάποιος πολύ φυσιολογικά και λογικά μπορεί να αναρωτηθεί. Και γιατί κάνουν αυτό το πείραμα στην Ελλάδα; Γιατί όχι σε κάποιον άλλο ευρωπαϊκό λαό; Η απάντηση είναι πολύ απλή. Επειδή εδώ βρήκαν πρόθυμες πολιτικές ηγεσίες (και όχι μόνο την τραγική κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου), οι οποίες συναίνεσαν στο συγκεκριμένο εγχείρημα και ψήφισαν και συνεχίζουν να ψηφίζουν νόμους (που παραβαίνουν το Σύνταγμα της χώρας) κατά των συμφερόντων και των δικαίων των πολιτών. Βλέπετε, οι χρόνιες σχέσεις του παρόντος Ελληνικού πολιτικού συστήματος με την διαπλοκή, την διαφθορά και οι εξαρτήσεις από τους ισχυρούς της Ευρώπης αλλά και πέραν αυτής, δημιούργησαν πολιτικούς πρεζόνια, που είχαν μάθει να ζούνε μόνο από την εξουσία και δεν μπορούσαν να ζήσουν χωρίς αυτή. Ίσως, μάλιστα, ένιωθαν (ή νιώθουν) πολύ επικίνδυνα μακριά από τους θώκους της υποτυπώδους εξουσίας που τους είχε δοθεί… Στην ίδια ακριβώς θέση βρέθηκαν και άλλοι Ευρωπαίοι πολιτικοί αρχηγοί, οι οποίοι προφανώς ήταν πολύ μικρότεροι των περιστάσεων και σαφέστατα χωρίς ισχυρές προσωπικότητες. Έτσι, συναίνεσαν στο πείραμα της Ελλάδας, το οποίο όμως σηματοδοτούσε και την μετέπειτα μερική εφαρμογή του ίδιου πειράματος και στις δικές τους χώρες, στους δικούς τους λαούς.

Και ποιος είναι αυτός που τελικά σχεδίασε το πείραμα; Και τι θέλει να αποκομίσει από όλο αυτό; Απαντώντας στο δεύτερο σκέλος, τονίζω πως το ζητούμενο δεν είναι το χρήμα. Το χρήμα είναι χαρτί και ως εκ τούτου ένα προϊόν που κατασκευάζεται και παίρνει μία ονομαστική αξία. Και το χρήμα παράγεται τυπώνεται από τις τράπεζες. Από τις μεγάλες τράπεζες. Και φυσικά, καμία χασούρα δεν θα έχουν οι τράπεζες αυτές, από οποιαδήποτε κρίση. Και δεν θα έχουν χασούρα, επειδή όποτε θέλουν μπορούν να τυπώσουν χρήμα και να το ρίξουν στην αγορά. Οι μεγαλοτραπεζίτες σχεδίασαν το όλο «κόλπο». Και δεν το σχεδίασαν για να κερδίσουν χρήμα, αφού αυτό το έχουν ήδη ή το παράγουν οποιαδήποτε στιγμή σε οποιαδήποτε ποσότητα θελήσουν… Οι τράπεζες αποφάσισαν να αναλάβουν την εξουσία. Αυτές χρηματοδότησαν επί σειρά δεκαετιών τους πολιτικούς και τους έκαναν πρεζόνια της εξουσίας. Οι τράπεζες έριξαν το χρήμα στην αγορά γνωρίζοντας πως οποτεδήποτε θελήσουν θα μπορέσουν να εξαναγκάσουν στην επιστροφή του. Μόνο, που, ο τόκος που πρόσθεταν στο παραγόμενο χρήμα δεν είχε ποτέ αντίκρυσμα. Και αυτή τη στιγμή πιέζουν τους πάντες για να επιστραφεί το χρήμα μαζί με τον τόκο, ο οποίος δεν υπάρχει επειδή ποτέ δεν τυπώθηκε. Έτσι, προχωρούν στην εξαγορά κρατών (βλ. Ελλάδα και Ιταλία μέχρι τώρα…) και στην άσκηση μεγαλύτερης πίεσης στους υπόλοιπους. Μίας πίεσης που μπορεί να σταματήσει ανά πάσα στιγμή εάν οι πολιτικοί αρχηγοί αποφασίσουν να βάλουν ένα τέρμα στο αδιέξοδο, στον εκβιασμό και στο ξεπούλημα των πάντων. Μόνο, που, οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί της Ευρώπης είναι κατά πολύ κατώτεροι των περιστάσεων και ανίκανοι να προστατεύσουν τους λαούς που εκπροσωπούν. Έτσι, επιτρέπουν τον βιασμό της δημοκρατίας, έτσι μετατρέπονται (ευχαρίστως για τους ίδιους) σε φασίστες πρώτου μεγέθους και απειλούν ευθέως όχι μόνο την οικονομία, αλλά και την αυτοκυριαρχία των Ευρωπαϊκών κρατών.

Το πείραμα, λοιπόν, όντως έγινε στην Ελλάδα και πράγματι συνεχίζεται. Τόσο εδώ (είπαμε πως στόχος είναι η απόλυτη εξαθλίωση και η παραδειγματική κατάπτώση της ανυπάκουης Ελλάδας) όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Για κάποιον λόγο, έχει αρχίσει να υπάρχει κάποια ανησυχία στην υλοποίηση του πειράματος. Οι εγκέφαλοι που το σχεδίασαν και που το παρακολουθούν, έχουν αυξήσει τις ταχύτητες εφαρμογής του (συνεπικουρούμενοι από τα συγγενικά κεφάλαια πέραν του Ατλαντικού) αγνοώντας υπεροπτικά τον κίνδυνο να χαλάσει η «δουλειά». Ο φόβος αυτός προήλθε την ημέρα που οι Έλληνες πολίτες κατέβηκαν από το πεζοδρόμιο, βγήκαν στον δρόμο και έστειλαν ένα σαφές μήνυμα στην «εξουσία» - «κυβέρνηση» μαριονέτα του Γιώργου Παπανδρέου. Και το μήνυμα ήταν σαφές: «Σας τελειώνουμε μέσα σε δύο ώρες, συμμορφωθείτε».

Τελικά, σήμερα, αν και το πείραμα πέρασε στο επόμενο στάδιό του (βλ. κυβέρνηση Παπαδήμου), αποφασίσθηκε η μεταφορά του και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το ενδεχόμενο να αντιδράσουν τα κυρίως πειραματόζωα (βλ. Έλληνες πολίτες) στην πορεία του χρόνου και πριν «υποταχθούν» τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη, έχει δημιουργήσει ένα κλίμα ανασφάλειας στους σχεδιαστές. Και αυτό ακριβώς είναι τα κομβικό σημείο που αποτελεί και την Αχίλλειο πτέρνα του όλου εγχειρήματος. Αυτό ακριβώς είναι το σημείο που εμείς πρέπει να αντιδράσουμε για να ανατρέψουμε τον σχεδιασμένο επικείμενο θάνατό μας (δυστυχώς για πολλούς θα είναι και φυσικός θάνατος).

Η σχεδιαζόμενη επιβολή της εξόντωσης ενός λαού προχωρά χωρίς κανένα απολύτως εμπόδιο. Άραγε, η ερχόμενη απόλυτη εξαθλίωση θα σταθεί ικανή να ξυπνήσει όλους αυτούς που σήμερα είναι κλεισμένοι στον μικρόκοσμό τους και αδυνατούν να κατανοήσουν το σχέδιο και την εφαρμογή του που στοχεύει στην απόλυτη υποταγή των πολιτών; Η αρχή γίνεται στην δική μας την πατρίδα. Και είναι η μοναδική ευκαιρία να καταστραφεί αυτό το τερατούργημα στον τόπο που σχεδιάστηκε να εφαρμοστεί στον απόλυτο βαθμό... Είτε θέλουμε να το πιστέψουμε, είτε όχι, εμείς κρατάμε τα κλειδιά της καταστροφής μας, ή της... καταστροφής εκείνων που μας αντιμετωπίζουν χειρότερα και από ζώα...