Επί του θέματος, οφείλω να προσθέσω κάποια χρήσιμα στοιχεία, ώστε να γίνει μία χρήσιμη αντιστοίχιση με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα.
Κατ' αρχάς, το Αρχαίο Αθηναϊκό νομισματικό σύστημα, είχε ως βάση του την δραχμή. Έτσι, βάσει των Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων, γνωρίζουμε τις κάτωθι νομισματικές μονάδες του, ώστε να μπορούμε να κατανοούμε τα ισχύοντα δεδομένα εκείνης της εποχής, αρχίζοντας πάντα με βάση την δραχμή.
1) α) Μία(1) Αττική δραχμή, χωριζόταν σε έξι(6) οβολούς.
β) Κάθε οβολός χωριζόταν σε οκτώ(8) "χαλκούς").
2) Ανώτερες μονάδες της δραχμής, ήσαν αρκετές, όπως το δίδραχμο με σύμβολο ένα βόδι ή Αρχαιοπρεπώς "βους", το τετράδραχμο καί ο "δεκάβους", ίσος με δέκα(10) Αττικές δραχμές, όσον αφορά τις καθημερινές συναλλαγές.
Ωστόσο, άμεσες ανώτερες μονάδες της δραχμής κατά το Αθηναϊκό
νομισματικό σύστημα ήταν η μνα, ίση με εκατό(100) δραχμές, ενώ ίση με εξήντα(60) μνες ήταν το τάλαντο.
Έτσι, έχουμε την κάτωθι ισοτιμία.
1 Αθηναϊκό τάλαντο=6.000 Αθηναϊκές δραχμές ή 60 μνες ή 600 "δεκάβοες" ή 1.500 τετράδραχμα ή 3.000 δίδραχμα ή
36.000 οβολούς ή 288.000 "χαλκούς".
Αυτή ήταν η Αθηναϊκή νομισματική οργάνωση.
Τώρα, το επόμενο βασικό σημείο, είναι ότι ένα τάλαντο σε τιμές της δεκαετίας 1.960μ.α.χ.χ., αντιστοιχεί σε περίπου 150.000 δολλάρια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Άρα, κατανοούμε ότι σε μία τέτοιαν ισοτιμία έχουμε ότι μία περίπου Αττική δραχμή, αντιστοιχεί σε περίπου 25 δολλάρια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής της δεκαετίας 1.960μ.α.χ.χ.
Έτσι, κατανοούμε ότι όταν διαβάζουμε λόγου χάριν για πρόστιμα στην Αρχαία Αθήνα ορισμένου ποσού δραχμών, οφείλουμε να σκεπτόμαστε με το δεδομένο ότι εκείνην ακριβώς την εποχή, το μέσο ημερομίσθιο ήταν δύο(2) ή τρεις(3) οβολοί, δηλαδή το πολύ μισή δραχμή το πολύ.
Αυτά, ως κάποια συμπληρωματικά στοιχεία εκ μέρους μου.